2008-03-12
Zelden heb ik bij een livebandje zoveel eenduidige reacties gehoord: "Hier staat de muzikale toekomst van roots- en bluesmuziek". Nu hoor je dat wel eens vaker bij jonge, interessante bandjes, maar bij The Rhythm Chiefs zijn de verwachtingen hoog gespannen. Al jaren bekend staand als 'de jongste bluesband van Nederland', toert het drietal er lustig op los. En als je dan zo jong bent en op alle leuke podia hebt gespeeld, terwijl je waarschijnlijk nog lang niet op je muzikale hoogtepunt bent, zegt dat toch wel iets. Want The Rhythm Chiefs mogen dan wel jong zijn, maar de muzikale kwaliteiten liggen nu al ver boven 'zeeniveau...'En toch verraste het mij een beetje dat juist Coolbuzz de eerste cd van het trio aankondigde. Het roots-blueslabel van de originaliteit, de erg hoge kwaliteit en de aansprekende cd's, wars van 'middle of the road'. Mijn favoriet label notabene! Kan zo'n jong bandje daar al iets origineels, iets eigens aan toevoegen? Na een paar keer luisteren van de cd kreeg ik mijn antwoord: Yep! Coolbuzz waardig!
Ships Of Wonder heet het debuutalbum dus. Een heftig spetterende plaat? Nou nee, niet echt. Geen vocaal geweld dat uit de speakers knalt, geen overdreven scheurende bluesrockgitaren en geen overbodige krachtpatserij. Kenmerken die je eigenlijk wel een beetje zou verwachten bij een jonge bluesband. Maar niks van dat alles. Gelukkig maar. Ze hebben het simpelweg niet nodig! Je hebt van die cd's die je eerst even een aantal keer moet laten inwerken om volledig te ontluiken. Die gaan vaak het langste mee.
De 'Chiefs' zijn voor hun eerste cd uitgegaan van de ruime mate van muzikale kwaliteit die aanwezig is in de band. Met als uitschieter het grote gitaartalent van gitarist Dusty Ciggaar. Wat hem aan power en variatie in de zangstem nog een beetje ontbreekt, maakt hij ruimschoots goed met prachtig gitaarspel. Met veel gevoel voor de diverse gehanteerde stijlen, weet hij schijnbaar met het grootste gemak mooie gitaarpartijen neer te leggen. En als je The Rhythm Chiefs al eens live aan het werk hebt gezien, weet je dat het geen toevalstreffer is. Op het podium komen de gitaarriffs met het zelfde gemak tevoorschijn.
Maar met alleen goed gitaarspelen, jong zijn en goed bandje hebben ben je er nog niet. Goede liedjes maken is weer een heel andere routine. En, guess what... ook dat gaat ze prima af! Gevarieerde rootscomposities houden de plaat interessant om naar te luisteren. De diversiteit aan stijlen is opvallend en erg plezierig. Vette shuffles, mooie beats, goede liedjes en je bent een krap uurtje lekker onder de pannen.
Tel bij het eigen vermogen van The Rhythm Chiefs nog eens de gastbijdragen van o.a. Mischa den Haring (produktie + gitaar), Leander Nijland (blues harp) en Roel Spanjers (Hammond-orgel) op en je kunt niet anders concluderen dan dat de eerste cd van het trio bijzonder geslaagd is.
Sheryl Crow - Detours Sheryl Crow lijkt vooraf aangevoeld te hebben dat Detours , haar zesde...
High Tone - Underground Wobble Als er een muzieksoort is waar je echt relaxed naar kan zitten luisteren is...