RECENSIE: Blaxtar - Chronozbaal

Blaxtar – Chronozbaäl
recensie cijfer 2008-03-02 De familie de Randamie is druk bezig in de muziek. Typhoon heeft vorig jaar de cd Tussen Licht en Lucht afgeleverd en dit jaar is broer Blaxtar aan de beurt met zijn tweede cd Chronozbaäl . Ook aan Chronozbaäl draagt de hele familie weer haar steentje bij. In tegenstelling tot het debuut van Typhoon is deze cd in eigen beheer uitgebracht wat zoals in het boekje te lezen valt mede mogelijk gemaakt is door de Grote Prijs van Nederland.

Over het album van Typhoon zei ik destijds in mijn recensie: “Dat het niet de makkelijkste cd is, is tevens de kracht van dit album. Mensen die de moeite nemen om dit album op hun gemak te luisteren zullen deze cd op waarde weten te schatten.” Dit was tevens ook mijn eerste oordeel over Chronozbaäl. Het is inderdaad geen makkelijke cd. De cd begint met het titelnummer waarin de neiging om verder te luisteren eigenlijk meteen vergaat. Een krappe minuut monotone kerkzang is genoeg om in ieder geval mijn irritatie op te wekken. Maar Blaxtar heeft gelukkig veel te melden, zoveel zelfs dat het niet in een keer blijft hangen. Jammer genoeg is zijn stem zo oppervlakkig dat zijn boodschap zelfs na twee, drie of meerdere keren luisteren nog niet blijft hangen. Een zoektocht in het boekje leverde ook niets op, dus zal de diepere strekking van de meeste nummers me ontgaan. Het is tekenend dat de nummers die het beste blijven hangen de nummers met gastrappers zijn. ‘Zé Piceno’ met BangBang is een nummer dat qua agressiviteit een stuk boven het voor de rest monotone album uit steekt. Ook de samenwerking ‘Machtsmisbruik’ met Typhoon, Dinopha en O-Dog is zeer de moeite waard. In dit nummer wordt duidelijk hoe dicht de stemmen van de broers Randamie bij elkaar in de buurt liggen en hoe een optimistische houding meer kleur aan een stem kan geven.

Al met al heeft de cd Chronozbaäl mijn verwachting niet waar kunnen maken. Het is een cd voor de echte doorbijter en er is vast meer uit te halen dan ik tot nu toe gedaan heb. Helaas is de neiging erg klein om deze cd vaker op te zetten. Op het moment dat ik de teksten ergens kan vinden of de rugtekst van het boekje begrijp (1÷2=3) probeer ik het nog wel eens.
Recensent:Willem Swinkels Artiest:Blaxtar Label:Fortress Music
Nobody Beats The Drum – Beats Work

Nobody Beats The Drum - Beats WorkIn 2003 won Nobody Beats The Drum de Grote Prijs van Nederland in de...

Autechre – Quaristice

Autechre - Quaristice Na drie jaar komen de elektronica giganten Sean Booth en Rob Brown eindelijk...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT