RECENSIE: Alpha - The Sky is Mine

Alpha – The Sky Is Mine
recensie cijfer 2008-05-07 Alpha, band die omarmd wordt door internationale grootheden als David Bowie, Radiohead en Madonna, komt met een nieuw studioalbum; The Sky Is Mine. En jawel, ze vormen nu een duo in plaats van een bij elkaar geraapte artiestenclub. Na de release van twee overheersend instrumentale albums op het Melankolic label van Massive Attack komen ze deze keer met meer vocalen naast hun dromerige synthesizersound. De vaste leden, Corin Dingley en Wendy Stubbs, nodigen hier meestal gastartiesten voor uit, maar nu is Stubbs zelf de chanteuse van dienst. Met haar soulachtige, fragiele stem lijkt het eigenlijk meer op haar eigen soloproject waarin ze begeleid wordt door Dingley.

Op deze dubbelaar is ook gedacht aan de elektronicaliefhebber. Op de tweede cd staan zes bonusnummers en zes remixes die een mooie aanvulling vormen op de eerste cd. Vooral de remixes zijn zeker de moeite waard. Alpha lijkt constant op een heldere witte wolk tegen een strak blauwe lucht te zitten, voortkabbelend op een zwoele zomerdag. Bij vlagen klinkt het alsof Alpha net met stadsgenoot Portishead in het huwelijksbootje is gestapt en er een affaire met Hooverphonic op na houdt. Waar bij de dwarse triphoppers van Portishead nog wel eens een fikse onweersbui voorbijkomt, is er bij Alpha niet eens sprake van een windvlaag. Dit resulteert in luchtige synthesizerpop met een vleugje soul waarvan de zomerkriebels je naar het hoofd stijgen. De plaat vormt een aaneenlopend geheel met als een van de weinige uitschieters het aangrijpende ‘Burn Me Again’. De kwaliteit van Stubbs als zangeres komt hier pas echt aan het licht en overdondert tot en met.

Hoe het mogelijk is dat Alpha nog nauwelijks in onze platenwinkels ligt, is mij een raadsel. Ze horen toch echt in het rijtje van de triphopgrootheden thuis en daarbij komen ze ook nog eens uit Brighton, de stad waar deze muziekstroming zijn oorsprong kent. Ondanks dat The Sky Is Mine een goede plaat is, zijn ze eigenlijk al op de weg terug. Wanneer je ouder werk van deze band op weet te sporen – dit is al hun achtste album – zul je je verbazen over het feit dat je ze nog niet kent. Met name de plaat Stargazing uit 2003 is van dergelijke schoonheid dat die niet zal misstaan in een rijtje met andere meesterwerken zoals Dummy en Mezzanine.

Voor de triphopliefhebbers onder ons is Alpha een must. De verwachtingen voor het nieuwe album waren hoog gespannen en met The Sky Is Mine hebben ze een ietwat teleurstellende plaat afgeleverd. Het mist net die paar uitschieters dat hun oude werk wel heeft. Door over te stappen van een wisselende artiestenschare naar een vast duo, is Alpha, ironisch genoeg, minder solide geworden.
Recensent:Martijn Arendshorst Artiest:Alpha Label:Cat \'n Roof Records
Allison Moorer – Mockingbird

Allison Moorer - MockingbirdHoewel country een van de grootste genres in Amerika is loopt Nederland niet...

Spooner – Trading Dreams

Spooner - Trading Dreams Op 3 april presenteerde Spooner haar nieuwe album in de bovenzaal van...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT