De melodische punkpop, gevat in 12 songs van net iets meer dan 41 minuten heeft een gevarieerd karakter met veel herkenningspunten. De invloeden van New Found Glory en Green Day zijn snel terug te horen, maar ook trekjes van Undeclinable komen terug in de contouren van Wreckyard.
Al bij eerste beluistering bracht deze cd een smile op mijn gezicht. Niet alleen zit de muziek technisch goed in elkaar, ook weten deze jongens op een gedreven manier de nummers op een plaat te vatten. Verder schuwt drummer “Sjoek” het niet om zijn drumstel aan gort te slaan. Vele van de nummers hebben ook een hoog meezinggehalte, waar de band handig op in heeft gespeeld door de lyrics toe te voegen aan het cd-boekje. Het volle geluid heeft zich ook laten vangen door een productie die niet onder doet voor een productie van een groot label.
Wreckyard maakt autogordelmuziek: al het eerste nummer, ‘Catchphrase’, schud je door elkaar. Ook ‘Come Next Summer’, met sterke openingsriffs, weet menig vastgeroeste stoelzitters op te laten veren. Eén van de hoogste pieken op het album is ‘Riot in My Hometown’. Meezingbaar, catchy intro en gitaarstukjes en een ideaal nummer om op te pogoën dan wel te pitten. Ook wat rustigere nummers, zoals ‘Price of Admission’ worden stevig neergezet. Nee, deze jongens uit Enschede hebben zeker geen slechte plaat gemaakt.
Hoewel ik wel moet zeggen dat de ruigere nummers mij meer aanspreken, al is het alleen maar om de manier waarop gitaar, bas en drum samenspelen op deze nummers. Hopelijk zien we Wreckyard de komende jaren groeien naar grotere podia en (inter)nationale bekendheid. Met een debuutplaat als deze is in ieder geval een goed begin voor deze glorietocht gelegd.
Muse - HAARPOp 16 en 17 juni stond het Britse Muse in het vernieuwde Wembley Stadion in...
Werring - So Strange Werring bestaat uit de twee Groningse broers Erwin en Roeland Werring, en...