2008-03-26
Op 16 en 17 juni stond het Britse Muse in het vernieuwde Wembley Stadion in Londen. Muse was daarmee de eerste band die in deze nieuwe voetbaltempel mocht spelen en de twee shows verkochten uiteraard ook in razend tempo uit. Dat deze show op dvd uitgebracht zou worden werd ook al snel duidelijk en sinds 14 maart ligt de Haarp-dvd dan ook in de winkels.Na Hullaballo uit 2002 en Absolution Tour uit 2005 alweer de derde live-dvd van Muse en zoals hierboven beschreven beloofde deze dvd grootser en spectaculairder te worden dan de twee voorgaande dvd’s. Die belofte komt zelfs boven verwachting uit. Het camerawerk op Haarp is werkelijk fantastisch, het geluid is van bijzonder hoog niveau en de regie is uitmuntend. De band zelf is ook in topvorm, waardoor Haarp bij vlagen wat surrealistisch overkomt. Omdat het camerawerk zeer professioneel uitgevoerd wordt met iets vervormde, scherpe kleuren en het geluid zo geweldig klinkt, twijfel je af en toe of het wel live is. Muse voert af en toe wel haar instrumentale, langerregekte stukken uit, maar zodra Matthew Bellamy en de zijnen binnen de perken blijven, klinken de nummers soms té perfect. Zoals op cd, dus.
In het begin valt dat overigens totaal niet op. De band trapt na een fraaie entree af met ‘Knights of Cydonia’ en het publiek zingt massaal en gelukkig ook hoorbaar mee. Direct is zichtbaar dat Muse ook Wembley met speels gemak aankan. De duizenden vuisten in de lucht zorgt voor kippenvel, net als het geweldige podium waar Muse op speelt. Een enorm videoscherm achter de band met bijzonder felle kleuren geeft alvast een voorproefje van het spektakel dat komen gaat. De laatste jaren worden videoschermen steeds vaker toegepast bij concerten en de muziek van Muse leent zich ook voor extra visuele ondersteuning. Vaak worden de songs er sterker van, voegen beelden wat toe. Bij ‘Supermasssive Black Hole’ speelt het videoscherm ook echt een rol, met prachtige vj-animaties, maar het kan niet voorkomen dat dit nummer toch een matige song blijft.
Toch valt er genoeg te genieten op Haarp. Het geweldige ‘Butterflies & Hurricanes’ (dat piano-intermezzo door Matthew Bellamy...) zorgt voor kippenvel, ‘Apocalypse Please’ heeft een geweldig intro (waarbij het publiek een grote rol heeft), met symbolische beelden van oorlog op het scherm. Een echt rustpunt zit ‘m direct na de korte pauze, met ‘Soldiers Poem’, ‘Unintended’ en ‘Blackout’ achter elkaar. De ballonnen die kenmerkend zijn voor Muse-optredens worden dit keer losgelaten bij dat laatste nummer. Nu hangen er echter mensen aan deze ballonnen die de papieren snippertjes over het publiek uitstrooien. Een rock-concert met opera (‘Hoodoo’), theater en ballet, het is Muse ten voeten uit. De dvd eindigt gelukkig gewoon rockend met ‘Plug in Baby’, ‘Stockholm Syndrome’ en ‘Take a Bow’.
Muse heeft ondertussen al een behoorlijk ouevre, waardoor de setlist niet voor iedereen De Perfecte zal zijn. Persoonlijk mis ik ‘Bliss’, ‘Citizen Erased’ en ‘Muscle Museum’ nogal en waarschijnlijk zou ik ‘Supermassive Black Hole’, ‘Soldier’s Poem’ en ‘Unintended’ uit de setlist weglaten, maar hier zal iedereen een eigen mening over hebben. Irritant is wel het veelvuldig inzoomen op het publiek. Vooral bij ‘Maps of the Problematique’ gebeurt dit teveel en soms ook te lang. Haarp is niet alleen een dvd geworden. Er is ook een live-cd toegevoegd, met daarop vrijwel dezelfde setlist als op de dvd. Wellicht was het een interessantere keuze geweest om op deze cd enkele nummers te zetten die niet op de dvd staan, want op deze manier voegt de cd weinig tot niks toe.
Simple Plan - Simple PlanHet derde album van Simple Plan is bewust verkozen tot gelijknamig...
Wreckyard - Dawn Wreckyard werd vernoemd naar de autosloperij en textielfabriek waar de band...