2008-05-08
Soms ben je lang aan het zoeken hoe je het beste een band kan omschrijven. Zo ook in het geval van Temposhark. Daarom laat ik het maar over aan de Britse krant The Guardian. Zij kunnen dat veel beter: “What if Kate Bush had shagged Marc Almond and spawned a monster that grew up listening to Violator? That's Temposhark, musically at any rate". Tja, daar kan ik niet tegenop.Temposhark is een Brits duo. De één luistert naar de naam Robert Diament en komt uit Brighton. De ander reageert op Luke Busby en komt uit London. Diament is van huis uit singer/songwriter en Busby's liefde voor muziek ligt voornamelijk op het gebied van electronica. Hun debuutalbum The Invisible Line is sinds kort verkrijgbaar. Na jaren van single’s, (re)mixen en andere projecten is er dus eindelijk het hele product voor de fans.
De verschillende muzikale invloeden en achtergronden hebben ervoor gezorgd dat het album een mengsel is van pop, rock en elektronica. In ‘Joy’ is duidelijk de invloed van geluidjesliefhebber Busby te horen. Over het algemeen weten de heren de balans goed te bewaren. Het levert veelal zeer toegankelijke nummers op. Soms zelfs erg catchy zoals ‘Blame’. Een nostalgisch klinkend popliedjes waarmee menig dj de dansvloer mee vol zal krijgen. Hoewel het over het algemeen heel aardig klinkt grijpt de muziek van Temposhark je niet bij je strot. Het komt nooit echt los. Misschien als het duo iets meer de grenzen op zoekt dat je als luisteraar meer geboeid raakt. Meer risico nemen dus. Nu verslapt de aandacht vrij snel. Helaas.
The Invisible Line is een aardig album, meer ook niet. Met iets meer lef en ballen kan er al een grote stap voorwaarts gezet worden. Of een remix van een van de eigen nummers laten maken. Dat kan wel eens een heel leuk resultaat opleveren. Hoe dan ook is het een album met een paar aardige nummers maar het kan beter.
Isobel Campbell & Mark Lanegan - Sunday at Devil Dirt Mark Lanegan heeft de laatste tijd nog het meeste van een muzikale...
The Sleeping Years - We're Becoming Islands One by One Even werd ik op het verkeerde been gezet toen ik dit album voor het eerst...