Op het album staan twaalf songs waarvan de meeste up-tempo zijn. Echt verrassend is het allemaal niet al moet gezegd dat het wel degelijk klinkt. Soms klinkt zanger/ gitarist Travis Weber krachteloos maar dat wordt wel aardig goedgemaakt door de rest van de band. Het gitaarwerk van Travis Weber en Steve Anderson is zeer behoorlijk te noemen en het spel van bassist Steve Matthews is functioneel. Opvallendste prestatie komt van drummer Ryan Weber die er soms wat tegendraadse ritmes tussendoor gooit. Gek genoeg staan de beste nummers op het tweede deel van de cd. Men opent nog vrij standaard met punkpop nummers als ‘About to break’ en ‘Popular’ maar aan het eind van de cd worden de songs wel iets inventiever. De verplichte ballad ‘Give me something’ zorgt wel voor wat afwisseling en is best aardig. Beste nummers zijn ‘Honest eyes’, ‘Set it off’ en ‘Better off in jersey’(met een leuk koortje). Echte meezingers, die het live goed zullen doen, zijn:’Gave me the clap’ en ‘Victim Liar’. Helaas beklijven de meeste nummers niet echt, en gaan het ene oor in en het andere weer uit. Ook door het vele gebruik van hetzelfde tempo ligt het gevaar van eenvormigheid op de loer.
De cd is geproduceerd door Chris Badami. Hij heeft weliswaar voor een helder en eerlijk geluid gezorgd, maar het had wel wat meer mogen knallen. Het niveau van soortgelijke bands als Green Day of Blink 182 wordt met deze cd lang niet bereikt. Maar liefhebbers van dit soort groepjes zullen wel weg weten met dit plaatje en maling aan mijn woorden hebben.
Blue Flamingo - 78 r.p.m. “Kijk uit! Laat ze niet niet vallen, anders gaan ze kapot!”. Ik hoor het...
Neva Dinova - You May Already Be Dreaming Neva Dinova , een vijfkoppige band uit Omaho Nebraska, maakt indiepop...