Met maarliefst 21 nummers gaat IF van start. ‘Never Wanted To Dance’ klinkt ons bekend in de oren. De gitaarpartijen van ‘Shut Me Up’ zijn haast letterlijk overgenomen van het vorige album. Het refrein is lekker catchy en blijft meteen hangen. Met het derde nummer ‘Lights Out’ komen we bij het eerste nummer wat ons aan MSI doet denken. De vervormde stem van Jimmy en de snelle drums doen ons denken aan het eerdere werk van MSI. Hitpotentie zat in dit nummer door het meteen meezingbare refrein.
Andere opvallende nummers op dit album zijn ‘Issues’ en ‘Pay For It’. Met twee bonustracks genaamd ‘Uncle’ en ‘38’, die eigenlijk gewoon op de cd hadden mogen staan gezien de kwaliteit van deze nummers, komen we aan bij de remixes. Het eerste nummer ‘Never Wanted To Dance’ is vier keer geremixed door verschillende artiesten. Met behulp van The Birthday Massacre, Tommi Sunshine en Combichrist zijn er vier totaal overbodige tracks toegevoegd aan dit al niks zeggende album.
De teksten zijn niet shockerend genoeg, de snellere zangstukken, en hiermee de variatie in de muziek, zijn er tussen uitgelaten waardoor de muziek nu eentonig genoeg klinkt om zo op TMF te verschijnen. Dat Kitty geen geweldige drumster is wisten we al, maar veel nummers bestaan uit dezelfde drumpartijen wat na enkele nummers behoorlijk gaat irriteren. Een album vol simplistische meezing, meespring en meeklap liedjes is wat Mindless Self Indulgence aflevert met het album IF. Hierop zaten de fans van MSI zeker niet te wachten. Hopelijk verschijnen alleen ‘Lights Out’ en ‘Issues’ in de live set en feesten we gewoon verder op de voorganger You'll Rebel To Anything ( As Long As It’s Not Challenging) want veel feestnummers staan er niet op dit album.
Ozric Tentacles - Sunrise FestivalHet Stonehenge Festival van 1984 vormde de wortels waaruit de psychedelische...
Tokyo Police Club - Elephant Shell Elephant Shell is het eerste album van de uit Newmarket, Ontario afkomstige...