No Memory Man kan op zijn beste momenten zeer zeker bekoren. De beste momenten zijn de stukken waarin niet gezongen wordt en dat is niet toevallig zo. De zang van frontman Maxime is niet bijster sterk, op 'Sandstorm' blijkt de zang nog te verhapstukken, maar op titelsong 'No Memory Man' valt Maxime toch door de mand als zanger. Dat hoeft echter in het geval van Utopium niet een heel groot probleem te zijn, de instrumentale stukken weten namelijk zeker te boeien. Vaak wijds uitgesponnen klanken, die soms ook doen denken aan Sigor Ros. Zo is er een tweede bonustrack die een mooie afsluiter vormt en waarop alles lijkt samen te komen wat Utopium sterk maakt. Een goede opbouw, stevige uithalen en gelaagde songstructuren.
Zo is opener 'Deuce' bijzonder sfeervol en maakt het de bedoelingen van Utopium meteen duidelijk. Het album gaat daarna consequent verder met typische progrock, maar ontbeert soms beklijvende nummers en zo kabbelt het album te veel voort, zonder echte hoogtepunten. Productioneel valt er daarnaast ook nog wel het een en ander te verbeteren, zo klinken de drums op sommige nummers erg hol en verzanden de nummers nog wel eens in een geluidsbrij. Toch is No Memory Man geen slechte plaat geworden. Utopium creëert zorgvuldig een eigen geluid, dat weliswaar nog bijgeschaafd dient te worden, maar het begin is er in ieder geval. Vooral qua opbouw en muzikaal raffinement weet de plaat te boeien, maar het is daarbij jammer dat de goede ideeën niet altijd worden uitgewerkt tot echt goede songs.
Anaïs Mitchell - Hymns for the Exiled “I could tell you stories, like the government tells lies” . Zo, da’s ook...
Late Night Venture - Late Night Venture Kopenhagen is de hoofdstad van Denemarken. De band Late Night Venture...