RECENSIE: Def Leppard - The Sparkle Lounge

Def Leppard –Songs From The Sparkle Lounge
recensie cijfer 2008-06-14 Def Leppard, wie kent ze niet. Eind jaren zeventig ontstaan tijdens de New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM), ontworstelde de band zich al snel aan deze stijl door toevoegingen van pop en rock elementen. Het geluid werd steeds gelikter en Amerikaanser wat uitmondde in de millionsellers Pyromania en vooral Hysteria. De band scoorde grote hits met nummers als ‘Love Bites’ en ‘Animal’ en verkocht van laatst genoemd album maar liefst elf miljoen exemplaren. De band stond in die jaren aan de absolute top, maar kreeg gelijktijdig veel leed te verwerken. Het auto ongeluk waarbij drummer Rick Allen zijn arm kwijtraakte viel samen met de aanloop naar het grote succes van Hysteria, en tijdens de opname van opvolger Adrenalize overleed gitarist Steve Clark als gevolg van zijn verslavingen.

Ondanks alles bleef de band stug doorgaan. Wel daalde de populariteit langzaam naar zeker. Niet in het laatst omdat Adrenalize slechts een slap aftreksel van haar voorganger was. Def Leppard bleef echter met wisselend succes onvermoeibaar platen maken en heeft nu Song From The Sparkle Lounge uitgebracht. Officieel het tiende studioalbum (tussendoortjes niet meegerekend).

Je weet natuurlijk wat je kunt verwachten van Def Leppard en ook bij deze plaat is dat niet anders. Maar songs schrijven kunnen de heren nog steeds en dit album is zonder meer één van hun betere albums. Al is er van metal al jaren geen sprake meer, maar zijn het vooral stuwende rocksongs die de toon aangeven. Opener ‘Go’ is na één keer luisteren al mee te zingen en dat geldt ook voor rockers als ‘Tomorrow’, en het met een heerlijke baslijn gezegende ‘Cruise Control’. De verplichte Ballad ‘Love’ zit vol Queen referenties maar is een sterk nummer. Joe Elliot is ook steeds beter gaan zingen. Waar hij vroeger nogal eens de neiging had de muziek te overschreeuwen is hij wat lager, gevarieerder en meer ingehouden gaan zingen. Iets wat de muziek zeker ten goede komt. Het album eindigt in stijl met het geweldige ‘Gotta Let It Go’.

De productie is helemaal van deze tijd en lekker helder. De plaat is met iets minder dan veertig minuten wel wat aan de korte kant. Fans van Def Leppard kunnen deze schijf blind aanschaffen. Def Leppard staat op 15 juni op het Arrow Rock Festival. Daar stonden ze twee jaar geleden ook al en als er één plek is waar Def Leppard het best tot zijn recht komt is het wel op het podium. Verder zijn ze ook nog te zien op 27 juni op Graspop.
Recensent:Jan Didden Artiest:Def Leppard Label:Universal
Black Tide – Light From Above

Black Tide - Light from AboveHet is 2004 als Gabriel Garcia, op dat moment 10 jaar jong, de band Black...

Hollenthon – Opus Magnum

Hollenthon - Opus Magnum Opus Magnum is het eerste signaal dat we van de Oostenrijkse metalband...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT