2008-07-16
De bandnaam doet je nog enigszins anders vermoeden en ook het artwork bij Trouble (een astronaut op de voorkant en op de achterkant een grote satelliet) zet je nog op het verkeerde been. De verrassing is dan ook groot als Trampled By Turtles een bijna traditionele bluegrass band blijkt te zijn. En dat betekent dat alle bandleden (althans diegene die beschikken over een gezonde baardgroei) getooid zijn met een baard en dat banjo, mandoline en fiddle muzikaal gezien een hoofdrol vertolken. Trouble dateert al van vorig jaar en is al het vierde album in even zoveel jaren. In Europa heeft dit soort muziek het bijna altijd moeilijk en zo kan het dus ook zijn dat Trampled By Turtles hier een vrij onbekende naam is en dat waarschijnlijk ook wel zal blijven. Maar de weinige échte liefhebbers van dit genre, die er ook hier zullen zijn, zal dat maar weinig deren. Zolang Trampled By Turtles dergelijk goed uitgevoerde bluegrass blijft maken en er hier en daar wat alt.country invloeden in hun muziek verwerkt worden mag het best een goed bewaard geheim blijven.Op het eerste deel van Trouble zijn de songs vrij traditioneel en wijkt men nauwelijks van de geijkte paden af. Dit levert naast een paar sterke instrumentale songs, waarbij het vooral draait om de instrumentbeheersing, meestal uptempo songs op met melancholieke zang en wanneer het tempo wordt teruggeschroefd klinkt Trampled By Turtles vooral weemoedig. Op het einde van het album, vanaf de fantastische titelsong, verwordt de bluegrass langzaam tot alt.country en scheurt er ook een elektrische gitaar mee op de achtergrond en wordt het allemaal wat serieuzer en is het kampvuur vaak heel ver weg. ‘Who’s Calling?’ is dreigend en de zang van Dave Simonett bijna pastoraal. De combinatie van gruizige gitaren en banjo hoorde we eerder bij een andere tamelijk obscure parel, de drie heren van Elliott Brood uit Canada. Net als deze Canadezen slaagt ook Trampled By Turtles er in om in een aantal songs het wat oubollige genre van de bluegrass op te rekken tot een eigentijdser geheel.
Het razendsnelle ‘Ceiling Slide’ is nog een onmiskenbare staaltje instrumentbeheersing dat in dit genre nooit mag ontbreken, maar waar er niet teveel van op de luisteraar afgevuurd moeten worden, om de aandacht niet te laten verslappen. En gelukkig weet Trampled By Turtels deze instrumentaaltjes te beperken en zodoende ontstaat een gevarieerd, bij vlagen ijzersterk album, dat voor het merendeel bestaat uit meer traditionele bluegrass songs, maar pas echt heel interessant wordt als de horizon ook meer richting alt.country verbreed wordt.
Cloud Cult - The Meaning of 8Carl G. Jung, de Zwitserse grondlegger van de moderne psychologie heeft een...
Blackmore's Night - Secret Voyage Ritchie Blackmore is vooral bekend geworden als gitarist van Deep Purple. Met...