RECENSIE: Neil Diamond - Home Before Dark

Neil Diamond - Home Before Dark
recensie cijfer 2008-07-15 Neil Diamond is een echte oldtimer, in de beste zin van het woord weliswaar. Lange tijd afgeschreven als een overblijfsel uit voorbij gegane tijden, maar toch weer opgepikt, opgeknapt en in de schijnwerpers gezet. Volgens het principe less is more verdwenen de associaties met zijn gladde hits uit het verleden en de zoetigheid die eraan kleefde. En wie anders was daar verantwoordelijk voor dat de legendarische Rick Rubin, een man wiens reputatie zo onderhand mythische proporties begint aan te nemen. Volgens het recept dat zo succesvol uitpakte voor Johnny Cash, goed gekozen covers in een sober jasje, leverde Diamond het album twaalf songs af wat hem prompt weer helemaal op de kaart zette. Met Rick Rubin opnieuw achter de knoppen leverde Diamond onlangs zijn nieuwe cd Home Before Dark.

Bij het horen van de eerste klanken slaat de twijfel toe; is dit werkelijk Neil Diamond? De gelijkenis met Johnny Cash is haast onmiskenbaar. Zowel qua muzikale begeleiding, als ook wat betreft het stem geluid van Diamond zelf. Anderzijds, de beste man is ook alweer 67 jaar oud. En laat het meest recente werk van Cash nu ook zijn beste zijn. Gelukkig blijkt al snel dat Diamond zijn eigen geluid weet te vinden naarmate het lange nummer (dik zeven minuten) zich ontvouwt. Ook tekstueel is er veel te genieten, luister bijvoorbeeld naar ‘Amazing Grace’ waarop Diamond een heel persoonlijk kant laat zien.

Een ander hoogtepunt is het duet ‘Another Day’ (That Time Forgot) met Natalie Maines dat in vergelijking met de voorgaande nummers wat rijker is gearrangeerd. Een contrast daarop is ‘One More Bite Of The Apple’, waarin Diamond terug valt op de piano en gitaar en de gelijkenis met Cash weer om de hoek komt kijken. Andere nummers volgens dat recept zijn ‘Forgotten’, ‘Act Like A Man’ en ‘Whose Hands are These’. Daarop neemt het duo Diamond-Rubin toch te weinig afstand van The Man in Black.

Het fraaie titel nummer ‘Home Before Dark’ sluit de plaat af. En ondanks dat de titel iets gehaast in zich heeft, is deze cd allesbehalve. Het is een heerlijke luister cd die het liefst na het invallen van de duisternis zou willen opzetten. In het al even genoemde nummer zingt Diamond bovendien “I’ve got stories I want to tell you”. Na het luisteren van deze cd zijn die verhalen meer dan welkom. En misschien kan Neil Diamond het ook wel zonder Rubin. Tot die tijd was dit weer een succesvolle samenwerking.
Recensent:Nick Augusteijn Artiest:Neil Diamond Label:Columbia
Xavier Rudd – Dark Shades of Blue

Xavier Rudd - Dark Shades of BlueEen jaar na de release van White Moth (lees hier onze recensie ) komt...

Finger Eleven – Them vs. You vs. Me

Finger Eleven - Them vs You vs Me Het vierde album van Finger Eleven is eigenlijk nummer vijf. De eerste...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT