Barsh opereert in het muzikale schemergebied tussen nu-soul, lichte jazz en R&B, en houdt het volledig instrumentaal. Het gevaar dat hierbij komt kijken, is dat de relaxte muziek neigt te gaan dienen als muzikaal behang. Barsh kan absoluut een aardig potje spelen, en zijn band weet hem daarbij prima te begeleiden. Maar zo catchy als het eerdergenoemde ‘Plans change’ zijn helaas niet alle songs. Wel siert het hem dat hij zijn vleugels uitslaat naar trance en dub. Het toepasselijk getitelde ‘George dub’ is bijvoorbeeld een geslaagde afwisseling op het album. Maar een groot deel van het album is helaas net niet opvallend genoeg. Het doet mij een beetje denken aan David Sanborne, de saxofonist die met zijn instrumentale albums ook lang niet altijd de aandacht weet vast te houden.
Toch weet Barsh wel de nodige sympathie op te wekken. En dan niet omdat hij in zijn blote kont op de hoes staat afgebeeld. Maar puur omdat het spelplezier en het vakmanschap er vanaf stralen. En omdat ‘Plans change’ zo verdomde catchy is.
Natalia Clavier - Nectar Nectar , het blijkt de perfecte titel te zijn voor het debuut van de...
Ocote Soul Sounds & Adrian Quesada - The Alchemist Manifesto Ocote Soul Sounds & Adrian Quesada is een project van Martín Perna...