2008-07-21
Zanger/gitarist John Mayer mag dan pas dertig zijn, hij deelde het podium al vaak zat met de Grote Mannen. Ik noem ‘n Eric Clapton en ‘n B.B. King. Helemaal verwonderlijk is dit niet, want Mayer kan er zelf ook wat van. Op het live-album Where The Light Is, dat werd opgenomen in het Nokia Theatre in Los Angeles, laat hij wederom horen zowel akoestisch als elektrisch te kunnen overtuigen met een goede mix van eigen nummers en covers. De dubbelaar Where The Light Is, die ook als dvd verkrijgbaar is, bevat drie verschillende sets: een akoestische set, een trio set met het John Mayer Trio en een band set met Mayers voltallige band. Openingstrack 'Neon' wordt ondersteund door een typisch Mayer-riedeltje en blijkt de opmaat voor een ingetogen akoestische set met een smaakvolle cover van Tom Petty’s 'Free Fallin’ als hoogtepunt.
Na vijf nummers wordt de akoestische gitaar ingeruild voor een elektrische en komen Steve Jordan en Pino Palladino het John Mayer Trio completeren. Ze hakken d’r meteen stevig in met bluesklassieker 'Everyday I Have The Blues'. Verder komen de prima Hendrix-covers 'Wait Until Tomorrow' en 'Bold As Love' voorbij. Als Mayer het trage bluesnummer 'Out Of My Min' inzet kan hij het niet laten te zeggen hoe fantastisch hij het vindt dat 7000 mensen op deze muziek los kunnen gaan. “All is not lost”, aldus de zanger. De ruim tien minuten lange blues wordt vervolgens zeer secuur opgebouwd, om in het tweede deel tot ontlading te komen. Mayer toont zich een waar virtuoos met een verbluffend gevoel voor timing. Het daarop volgende 'Vultures' komt niet helemaal uit de verf maar het gitaarwerk in de laatste minuut is weer dermate sterk dat de vier voorgaande snel vergeten zijn.
De tweede cd – met de band set – opent met 'Waiting On The World To Change', een bescheiden hitje in Nederland. Tussen de overige acht nummers bevindt zich één cover: 'I Don’t Need No Doctor' (waarvan Ray Charles de eerste uitvoerder was). De rest is afkomstig van Mayers drie studioalbums. Vooral de uitvoering van 'Gravity' heeft iets magisch. Het is alsof Mayer z’n gitaar voller en warmer kan laten klinken dat welke eigentijdse gitarist dan ook. Hij vertelt zijn verhaal, compleet met liefdevol gefluister en jankende woede-uitbarstingen, bij monde van zijn instrument.
Het prettige aan Where The Light Is is dat Mayer nergens moeite doet om zijn eigen of andermans nummers precies van de plaat na te spelen. In plaats daarvan verzint hij ter plekke nieuwe zanglijnen en neemt volop de tijd om te soleren. Het maakt dit live-album tot een verrassend en tegelijkertijd zeer toegankelijk muzikaal spektakel, met voor ieder wat wils: de rockers kunnen rocken, de bluesers kunnen bluesen en de meisjes kunnen wegzwijmelen.
Johnny's Landing - The London EPUit onze politieke hoofdstad Den Haag komt het driekoppige indie rock, wave,...
Everest - Everest Bekend zijn ze nog niet in Nederland maar daar zou wel eens verandering in...