2008-07-28
Laat Erik de Jong alias Spinvis er maar op los knutselen, dat kan hij als geen ander. Ritmebox, zijn eerbetoon aan dichter Simon Vinkenoog (die op 18 juli zijn 80ste verjaardag vierde), is een wel heel speciaal kunstwerkje geworden. De Jong beluisterde honderden radiointerviews en -optredens van en met de dichter en selecteerde daaruit de meest muzikale fragmenten, die hij met toevoeging van eigen composities tot een poëtisch geheel smeedde. Het monnikenwerk resulteerde in een bijzonder geslaagde geluidscollage, waar echter wel een grote portie geduld voor nodig is.De Jongs composities – variërend van (free)jazz tot electro – zijn met veel gevoel voor sfeer aan Vinkenoogs zingende, sprekende en prevelende stem aangepast. Op ‘Ik Vlucht, Ik Vlieg’ bijvoorbeeld, sluiten de overstuurde beats perfect aan bij de al even overstuurde tekst die met het dwingende ritme van een hartslag door de dichter wordt opgedreund. ‘We Zullen Gelukkig Zijn’, een beklemmend ‘duet’ met zijn vrouw Edith Ringnalda, wordt ondersteund door een klassiek aandoende compositie die zich moeiteloos aan de grillen van de tekst aanpast. Met hetzelfde gemak schakelt De Jong vervolgens over op electro, zoals in ‘Lachgas’, dat je bijna uit je stoel duwt om een dansje te wagen.
Vinkenoog, die in 2006 al samen met Spinvis het album Ja! maakte, komt op Ritmebox naar voren als een relativist in de goede zin van het woord. Uit de meer filosofische verhandelingen blijkt dat hij gelooft in zelfbeschikking – ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen toekomst en geluk - maar dat tegelijkertijd niemand zonder de ander kan. De tegenstelling komt het duidelijkst naar voren in ‘Zonder Niemand’. “Je zult je nooit in een ander kunnen verplaatsen. Je zult nooit alles van een ander ooit te weten komen. Het is altijd anders dan je gedacht had,” klinkt somber, maar komt in een ander daglicht te staan door het vervolg: “Je maakt het nooit allemaal alleen klaar. Je hebt altijd een ander nodig. Je kunt nu en nooit zonder niemand”.
Zijn levensfilosofie mag misschien van de clichés aan elkaar hangen, maar de manier waarop Vinkenoog z’n ideeën onder woorden brengt is zeer inventief en getuigt van een bovengemiddeld taalgevoel. Hoewel ik eigenlijk vind dat iedereen Vinkenoogs spel met taal en De Jongs geknutsel met geluid geweldig zou moeten vinden, zie ik ook wel in dat dat nooit gaat gebeuren. Daarvoor is de aandachtsspanne van veel mensen te kort. Voor hen die geduld hebben en van de combinatie poëzie/muziek houden, is Ritmebox een uitdaging. Eén tip: luister de cd een paar keer voor je een oordeel velt.
The Music - Strength in NumbersNa de buzz die The Music op wist te bouwen met hun vroege EP’s, waren zij...
Anouk - Live at Gelredome Het was nogal een bewogen jaar voor Anouk . Ze maakte in Amerika het album...