2008-08-22
Guano Apes< was ooit één van de meest succesvolle rockacts uit Duitsland. Met de hit 'Open Your Eyes' veroverden ze menig tienerhart. De Duitse broertjes van de Nu-metal, met even zo dikke gitaarmuren en ondersteund door vrij schreeuwerige zang van de pinnige Sandra Nasić konden een huis omver blazen. De hype stierf echter een vroege dood toen het tweede album Don’t Give Me Names niet meer het grote publiek wist te bereiken en de band omviel na het nog minder goed ontvangen Walking on a Thin Line. En, zoals het zo vaak gaat, bleken de bandleden toch niet genoeg van elkaar te hebben en waren nieuwe projecten toch niet zo succesvol. Zo ook voor de Apes. Zonder Sandra en mét de Amerikaanse Charles Simmons ging de band verder onder de naam iO. De nieuwe band heeft wel de ruigheid van Guano Apes, maar heeft de vrouwelijke charmes ingeruild voor meer soul. Want verder is er eigenlijk niks nieuws onder de horizon. Beukende nummers met af en toe een lopende bas van Stefan Ude en een losgeslagen drumsolo van Dennis Poschwatta zijn het nog steeds, stuk voor stuk. Toch lijkt het alsof iO het iets meer moet hebben van gelaagdheid en iets minder van hardheid. De diepe stem van Simmons heeft daar in ieder geval toe geleid. Want zingen kan hij wel.
Soul en metal zijn echter twee totaal verschillende disciplines.: Metal heeft geen of weinig gevoel, beukt door en is gericht op “uit je bol gaan”, Soul daarentegen is gericht op de ziel, typeert zich juist door gevoeligheid en is meer om op te dansen. Het beste voorbeeld op de cd waar je kan horen dat de vertoonde kunst eigenlijk niet kan is ‘Mind Game’. Tijdens de soulvolle stukken krijg je zin om te dansen, maar al gauw blijkt dat een scherpe distortion het over neemt. Wat ik daar van moet vinden weet ik eigenlijk niet. Het is in ieder geval een verfrissende combinatie die eigenlijk op de rest van de cd ook terug komt. Wel blijft staan dat iO, evenals de Guano Apes het makkelijke hard-zacht-truucje eindeloos vaak toepassen en daardoor een ongecompliceerde beukband worden, zonder veel meer te pretenderen.
Deze cd mag er om de bijzondere combinatie van soulvolle zang en metal zijn, maar is verder niet per sé een enorme aanvulling op dit genre. Wel lekker als je even helemaal los wilt gaan. Ik ben benieuwd wat we nog van iO gaan horen.
Ruthie Foster - The PhenomenalToegegeven, ze heeft lef, die Ruthie Foster , om met een album getiteld The...
Backyard Babies - Backyard Babies Backyard Babies , hardrock/glamrock band uit het Zweedse Nässjö, is al sinds...