2008-08-22
Onopgemerkt gaat Zebrahead rustig door, met Phoenix zijn ze alweer bij album nummer vier aangekomen. De groep werd ooit bekend met single ‘Playmate Of The Year’, maar heeft in Nederland al sinds het millennium geen hit meer gescoord. Toch doen ze het in thuisland nog altijd goed, in Amerika zijn ze door een bekend label getekend en zijn ze één van de grootste rapcore bands. Een genretak waar overigens nog weinig bands in overgebleven zijn. Wat de 12-jarige groep anders maakt is het aantal zangers. Zebrahead bestaat namelijk uit vijf leden, waarvan er vier vocaal te horen zijn op het album. Hierdoor is het nooit eenzijdig en zijn de zestien nummers makkelijk uit te zitten. Ook muzikaal gezien is Phoenix erg divers, het gaat van lekker hard bij ‘HMP’ naar erg rustig in ‘Mike Dexter is God’. Soms voelt de muziek zelfs erg reggae aan, terwijl het geheel harde punknummers zijn .
Ook het uiterlijk mag er zeker wezen. Net als hij het vorige album heeft The Matches-zanger Shawn Harris zich uitgeleefd en het resultaat is een klein kunstwerk geworden. Het gaat uiteindelijk om de muziek, maar leuke artwork als dit is zeker een plus.
Eind dit jaar gaat de groep samen met Simple Plan langs de grote zalen van Europa. Dit terwijl het muzikaal gezien niet veel raakvlakken heeft. Hopelijk weten de jongens er wat fans mee te winnen, want dat verdienen ze zeker. Hoewel het werk niet kan tippen aan het vorige, is het een erg net schijfje geworden van een uur speeltijd.
Black Stone Cherry - Folklore and SuperstitionEen tamelijk onbekende band op een enorm bekend label, Black Stone Cherry...
Stonegard - From Dusk Till Doom Toen in 2005 het album Arrows uitkwam werd Stonegard de hemel ingeprezen...