The Beach Boys en The Beatles dus en dat zijn zeker niet de minste referenties. Maar het moet gezegd, wat Dr. Dog laat horen is wel allemaal van een aanzienlijk minder niveau en dan nog steeds kan Fate een goed album zijn. Want dat is het zonder twijfel. Het probleem bij het opvoeren van dergelijke referenties is dat een nieuw album slechts zelden kan tippen aan het werk van beide bands. ‘From’ is zo’n nummer dat sterk doet denken aan de fab four. ‘The Old Days’ is dan weer zeker qua zang een typisch Beach Boys nummer. ‘The Ark’ klinkt moderner en laat horen dat Dr. Dog van verschillende markten thuis is. Een soort van ambachtelijkheid is de rode draad door Fate en waarborgt ook het hele album lang de kwaliteit. Elk nummer wordt zorgvuldig opgebouwd en het instrumentgebruik is tamelijk divers, regelmatig komt er een orgel langs, dat soms nog eens extra een sixtiessound meegeeft aan een nummer.
Dr. Dog doet soms ook denken aan The Zutons, nummers als ‘The Beach en ‘My Friend’ bijvoorbeeld. Het zijn ook juist deze momenten dat het wat steviger en vooral minder braaf klinkt, daardoor wordt Fate gevarieerd en is niet de hele tijd de jaren zestig waar aan teruggedacht wordt. Hoe dan ook, maakt Dr. Dog een tijdloos popalbum, dat zowel refereert aan oude vervlogen tijden, maar net zo goed ook hedendaagse invloeden kent.
Madison Violet - Caravan Caravan is het tweede album van het duo Madison Violet uit Toronto,...
James Jackson Toth - Waiting in Vain Donkere, ingetogen en onnavolgbare psychedelische folkmuziek maken. Dat is...