Hoewel ze zelf graag over rock spreekt dekt deze term toch niet goed de muziek van Kassette. Het is meer singer-songwriter. En dan ook nog meer pop dan rock. Denk bijvoorbeeld aan een rustige PJ Harvey. Het is voornamelijk zang, gitaar, drums en elektronica. Maar helaas, Betris haalt niet het niveau dat Harvey wel weet te halen.
Een aantal keer komt het een beetje los en lijkt het de goede kant op te gaan. Zoals in het openingsnummer ‘Daydream’. Met een opbouw in de muziek die al snel typerend voor de muziek van Betris blijkt te zijn. Minimaal beginnen om daarna de nummers uit te bouwen. Maar helaas kan ze geen vervolg aan de sterke opening geven. Het is het eigenlijk allemaal net niet. Een van de betere nummers op Chambre 4 is ‘Obvious’. Lekkere beat met daar overheen een goed vullende gitaarpartij. Dit nummer blijft ook nog hangen. De rest van de muziek kabbelt maar een beetje voort een weet nooit echt te boeien.
Chambre 4 is een echte zondagochtend plaat. Voornamelijk ingetogen en terughoudend. Het is soms moeilijk om de aandacht erbij te houden want het lijkt allemaal behoorlijk veel op elkaar. Jammer maar volgende keer beter.
Chapter - Two (The Biographer)Hoe praktisch: Je band Chapter noemen en de albums nummeren. Alexander J.S....
Lysergic Sunshine - Around the Edge Aan de buitenkant van het genre van post-rock en algemener muziek die op je...