2008-08-29
Met de kwaliteit van de metal is het in Nederland nog niet zo slecht gesteld. Door de “serieuze” media wordt het genre consequent doodgezwegen, maar dat weerhoudt bandjes er gelukkig niet van om er keihard tegen aan te gaan. Dit gaat ook op voor het uit Nederweert afkomstige Ripsaw. De band bestaat pas sinds begin 2007 en heeft in juni van datzelfde jaar al een promo met vier songs uitgebracht. De band deed dit jaar mee aan de Nederlandse Wacken Metal Battle en won prompt de finale. De beloning: een plaatsje op het grote Wacken Open Air festival. Het gevolg van een overtuigende live prestatie. Dat Ripsaw live bijzonder strak is blijkt wel uit dit optreden tijdens die finale in de Bosuil te Weert dat is vastgelegd op de EP Skullbashing Battles.De vier heren zetten een lekker dampende pot thrashmetal neer die duidelijk een eerbetoon is aan deze muziekstroming die in de jaren tachtig opgang maakte. Volgens de bio haalt de band haar inspiratie uit Slayer, Sacred Reich en Pantera. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik die Pantera invloed niet hoor, maar de voorliefde voor Slayer ligt er duimendik bovenop. Sterker nog; dit is een regelrecht eerbetoon aan de beste thrashmetal band aller tijden. De hakkende riffjes, de tempowisselingen en ook het droge gitaargeluid doet me aan Slayer in haar hoogtijdagen denken. Het openingsnummer ‘In A Flash’ heeft wel wat van ‘Hell Awaits’ weg en ‘Violent By Design’ gaat de kant op van ‘Blood Red’. De grommende zang van Rove is een kruising van Phil Rind (Sacred Reich) en natuurlijk Tom Araya. In het laatste nummer ‘Whiskey Deathrace’ komt ineens Motörhead langs razen en klinkt Rove als Lemmy. En ook dat gaat hem niet slecht af. Ook dienen de prestaties van de beide gitaristen Duke en Bruce niet onvermeld te blijven. Samen met drummer Al en Rove op bas klinkt de band alsof ze al een aantal jaren samen spelen. Een hele prestatie.
Ondanks dat de heren (nog) geen eigen geluid hebben en misschien ook niet ambiëren is dit plaatje zonder meer lekker te noemen. Uit alles blijkt de intense liefde voor dit soort muziek. Een stijl dat je eigenlijk niet zo vaak meer hoort en ik moet zeggen dat mij dit beter bevalt dan al die moderne metalcore bandjes die je dagelijks om de oren vliegen. Gewoon een strakke pot ambachtelijke thrashmetal. Niet origineel maar wel lekker. Zo hoor ik ze graag!
Boemklatsch - Mixing in ActionZoals vele collectieven , kent ook Boemklatsch haar (succes)verhaal....
Hurricane Chris - 51/50 Ratchet Het rap-subgenre uit het zuiden van de VS heeft recentelijk schijnbaar een...