2008-09-29
Als je één band kunt noemen die trouw is gebleven aan het geluid van de eerste lichting Noorse blackmetal bands is het Kampfar wel. De band uit Noorwegen is in 1994 opgericht door zanger Dolk en gitarist Thomas. Na de release van een demo, twee EP’s en twee albums hield de band het in 1999 tijdelijk voor gezien. In 2003 echter begon men weer met oefenen en vond in Jon op bas een derde permanent lid. In 2006 kwam na zeven jaar het derde album Kvass uit. De band is inmiddels uitgegroeid tot een heus kwartet doordat er een vaste drummer is aangetrokken. Volgens Dolk komt dit het groepsgevoel ten goede en is het nieuwe album Heimgang een echte groepsprestatie Hoewel blackmetal altijd de hoofdmoot was van Kampfar’s muziek, gebruikte de band altijd wat folk elementen in haar muziek. De folk invloeden zijn op het nieuwe album voor een groot deel verdwenen, maar het sfeertje van de begindagen is er nog steeds. De teksten zijn ook nog steeds in het Noors. Dit geeft de muziek een obscuur tintje. Ook gebleven is het aparte ijle gitaargeluidje wat de vorige albums ook sierde en het kenmerk is van Kampfar . Hoewel de muziek misschien op het eerste gehoor vrij eenvoudig lijkt is het razend knap in elkaar gezet. Daarom wordt Kampfar ook zo gewaardeerd. De band krijgt doorgaans goede kritieken en het laatste album voor de tijdelijke split: Fra Underverdenen is een waar meesterwerk. Dit plaatje vindt nog regelmatig de weg naar mijn cd speler.
De cd begint meet een naargeestig instrumentaal stukje muziek dat prima bij een horror film zou passen. Vervolgens gaat de band met het briljante ‘Inferno’ van start. Als je een album zo begint kan het daarna alleen nog maar minder worden. Gelukkig wordt ook op de rest van het album het niveau hoog gehouden. Een nummer als ‘Mareham’ met lekker repetitief gitaargeluid is een ware oorstreling. Ook het snelle ‘Feigdarvarsel’ is het aanhoren meer dan waard. De trage afsluiter ‘Vandring’ is vooral het vermelden waard doordat Kampfar hier een beetje de kant van Burzum opgaat ten tijde van Filosefem. De zang van Dolk is een attractie van formaat. Zelden nog hoor je in de blackmetal een zanger zo intens smerig de teksten in de microfoon kotsen.
Omdat de productie (bewust?) wat lowbudget klinkt is het album weer helemaal jaren negentig. Door het ontbreken van een massaal geluid, en door de extreme zang zal Kampfar nooit een grote populariteit bereiken. Neemt niet weg dat dit verplichte kost is voor blackmetal puristen.
Battlelore - The Last AllianceTolkien is altijd een grote inspiratiebron geweest voor veel metalbands. Ook...
Brown Feather Sparrow - Brave Na Wide Awakens Everything en Let’s Be Fine (waarvan je hier een...