Enkele absolute hoogtepunten op het album zijn de nummers waar de band helemaal loos gaat. ‘Sludgeboot’ is hiervan een zeer goed voorbeeld. Een rustig begin dat in een extase aan gitaarmuren met feedback, harde drums en noisegeluiden overgaat. Af en toe zijn er enorm zware noisbreaks waarin alle instrumenten herrie schoppen. Opvallend is dat de band toch de iets minder alternatieve en daarmee misschien wel wat commerciëlere weg is ingeslagen. Populair georienteerdere nummers zoals bijvoorbeeld ‘Dorian’ laten merken dat de band meer fans wil. Vooral de melodieuze momenten in dit nummer laten merken dat de band concessies probeert te doen richting de grote groep personen die alternatieve muziek beluistert. Een ander punt dat opvalt bij het luisteren zijn de vocalen van de zanger. Af en toe integreert zijn stemgeluid net niet helemaal lekker met de muziek, weer andere momenten valt het weer wat mee. Op zich lijkt de zanger’s stem dan ook wel de voornaamste barrière voor Qrio om niet direct ‘Groot’ te gaan.
Deze veelbelovende cd van de nog onbekende Haagse band zal waarschijnlijk hogere ogen schoppen dan haar voorgangers. De uptempo nummers klinken lekker weg en luisteren gemakkelijk, ook voor mij als niet direct noise-georienteerde luisteraar. Bovendien is de cd voor een klein bedrag te koop, iets dat de drempel nog lager maakt om Qrio voordeel van eventuele twijfel te geven. We gaan hier meer van horen.
Kitty, Daisy & Lewis - Kitty, Daisy & Lewis Kitty, Daisy & Lewis komen uit zo’n dorpje zoals getekend in de strips...
Waltari - The 2nd Decade - In the Cradle Het Finse Waltari Loopt al weer heel wat jaartjes mee. De band rond...