2008-10-30
Donovan zal vooral bij wat oudere rotten meteen een belletje doen rinkelen en de wat jeugdigere muziekliefhebbers zullen de naam misschien wel eens gehoord hebben, maar ook niet meer dan dat. Donovan is een op en top exponent van de jaren zestig, dat was ook de periode van zijn grootste successen. Hij sprong vooral ook in het oog omdat hij zeer goed lag bij de grootste muzieksterren op aarde (zo was hij ook een van de weinigen die met The Beatles samenwerkte). Op Sunshine Superman – The Journey Of Donovan wordt uitgebreid verhaalt over zijn successen, waarbij hijzelf als soort van muziekprofessor het voortouw neemt om de jaren zestig, de muziek en zijn rol daarbinnen uitgebreid te analyseren. DVD 1 bevat de documentaire waarbij Donovan veelvuldig zelf aan het woord is en DVD 2 is een samenraapsel van allerlei historische opnamen van optredens en songs in verscheidende versies. Met 315 minuten is het een behoorlijk uitgebreid document geworden, dat vaak interessant is door de unieke beelden, maar ook net zo vaak de aandacht doet verslappen door de rationele manier waarmee Donovan de muziek bespreekt.Je halve leven als de Britse Bob Dylan worden gezien, kan eervol zijn en is het misschien ook wel, maar in het geval van Donovan, was het toch vooral ook een last. Een last omdat de vergelijking op een aantal cruciale punten toch vooral mank loopt. Donovan is een wel overwogen, goed gemanierde, nette, oudere man. Die bijna belerend spreekt over zijn gloriejaren en als ware hij een college het geven, de kijker doceert over het ontstaan van zijn muziek en de relatie tussen de muziek en maatschappelijke ontwikkelingen. Daarbij worden actuele beelden van Donovan, in een soort van sjamaansfeertje, afgewisseld met oude beelden. Bijvoorbeeld Donovan die in de kleedkamer van Dylan een nummertje speelt en ome Bob die zijn zege over het nummer geeft.
Het beeld ontstaat dat Donovan altijd een zeer weloverwogen persoon is geweest, die zijn carrière zorgvuldig gepland heeft. Zijn hele carrière kan die verklaren aan de hand van rationele motieven en daarmee lijkt hij in deze documentaire vaak meer een muziekhistoricus dan een vooraanstaande songwriter die vooral zou teren op artistieke motieven. Je krijgt als kijker een goed en uitgebreid beeld van met name de jaren zestig en de opkomst van de beatmuziek met daaraan voorafgegaan de folkrevival met als hoofdpersonen onder andere Bob Dylan, Joan Baez en in Engeland dus Donovan.
Toch gaat er ook wel degelijk een stukje van de romantiek verloren en verliezen de jaren zestig een stukje van zijn mythische karakter, door de manier waarop Donovan er over verhaalt. Dylan is er altijd fantastisch in geslaagd om de mystiek te handhaven, simpelweg door niet op zoek te gaan naar een verklaring of analyses te maken van die periode. De muziek van Dylan sprak voor zich en daar is meteen ook het heikele punt van Donovan ter sprake gekomen. Zijn nummers behoren niet zo maar tot ieders collectieve muziekgeheugen en zijn nummers waren ook minder origineel en vooral minder urgent dan bijvoorbeeld die van Dylan. Misschien dat Donovan daardoor juist ook de behoefte voelt om zelf uitgebreid stil te staan bij zijn werk, wanneer anderen dat nalaten.
![[Samon Kawamura] – [Unfold]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/5/b/samonkawamuraunfold.jpg)
Samon Kawamura - Unfold Samon Kawamurae is een in Duitsland wonende Japanner. Met Unfold levert...
Rick Springfield - Venus in Overdrive Rick Springfield is een goed geconserveerd fossiel uit de jaren tachtig,...