The Hawk Is Howling begint ijzersterk met de typische postrock-track ‘I’m Jim Morrison, I’m Dead’ die mooi opbouwt van rustig naar hard. Hierna komt de eerste single ‘Batcat’, een behoorlijk hard rockende track. Eigenlijk is dit meer gitaarrock dan postrock, maar toch is het nummer typisch Mogwai. ‘Danphe And The Brain’ en Local Authority zijn allebei vrij rustige tracks, net als ‘Thank You Space Expert’. ‘The Sun Smells Too Loud’ heeft een rustig begin, maar wordt dan behoorlijk stevig. Dit nummer heeft een zeer pakkend loopje dat makkelijk in je hoofd blijft zitten. ‘Kings Meadow’ is dan weer wat rustiger met een belangrijke rol voor de piano van Barry Burns. ‘I Love You, I’m Going To Blow Up Your School’ heeft een mooie opbouw van rustig naar behoorlijk hard en dit geldt ook voor ‘Sotland’s Shame’ en afsluiter ‘The Precipe’.
Eigenlijk zijn alle tracks op The Hawk Is Howling erg goed en het is lastig om echte hoogtepunten aan te wijzen, maar vooruit. Over het algemeen zijn het vooral de nummers met opbouw van rustig naar hard die iets beter zijn dan de rest. Hiernaast is ook ‘Batcat’ echt een uitschieter.
Al met al kunnen we zeggen dat Mogwai opnieuw een erg goed album heeft afgeleverd. De songgerichte aanpak en vocalen van voorganger Mr Beast zijn verdwenen, waardoor The Hawk Is Howling een stuk minder toegankelijk is, maar wel beter.
I Am Ghost - Those we leave behindHet nieuwe schijfje van I Am Ghost staat vol met muziek waar zij zelf van...
Arsenal - Lotuk Een opvolger maken van de succesplaat Outsides moet geen makkelijke klus...