Mèchele en Gerrie zijn geen vreemden in de muziekwereld. Voor deze samenwerking speelden ze al samen in verschillende andere formaties. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo hebben ze uiteindelijk besloten om ook samen een project te straten. Nu kunnen ze echt de muziek maken die ze graag willen.
Minimalistisch is het sleutelwoord van dit album. Muzikaal is alles zo beperkt mogelijk gehouden. Geen overbodige instrumenten of partijen. Hierdoor blijft de schoonheid van het liedje hoorbaar. De muziek staat in dienst van de stem van Van Trigt. En dat is een goede keuze. Dit werkt vooral in de rustige nummers zoals ‘Something Strange’ en ‘Heavenly Boy’ erg goed. Daarna wordt het album iets afwisselender met meer up-tempo nummers. Het is altijd een gewaagde keuze om een album rustig te beginnen. Maar het lijkt goed te werken.
Toch bekruipt na een aantal luisterbeurten het gevoel dat de muziek maar een beetje blijft voortkabbelen. Er gebeurd te weinig. Wat ze doen is wel goed maar niet spannend genoeg. En dit staat los van het talent van beide muzikanten. Spaansen verdient zeker complimenten voor het inspelen van alle instrumenten en de stem van Van Trigt is heel aangenaam om naar te luisteren. Toch heeft het helaas nog niet kunnen overtuigen.
The Draytones - Up in my Head The Draytones hebben wel héél erg veel mosterd bij acts als The Kinks en...
Jolie Holland - The Living and the Dead De muziek van Jolie Holland is verwarrend. De uit Texas afkomstige dame...