Klinkt opener ‘Against Privacy’ nog stuurloos en ongemakkelijk, ‘Mexican Dogs’ sleurt je direct de wereld van Cold War Kids binnen. Een dwingend basloopje, de bezwerende stem van Willett; het is duidelijk dat deze Kids het allemaal nét even anders aanpakken dan de rest. Wat dacht je bijvoorbeeld van het misleidende honkytonk-pianoloopje in ‘Every Valley Is Not A Lake’? Of van ‘Something Is Not Right With Me’, dat klinkt als een ontmantelde dansvloerkraker?
Niet alleen muzikaal is het gewaagd wat Cold War Kids doet, ook tekstueel weet de band zich te onderscheiden. ‘Welcome To The Occupation’ is wat dat betreft exemplarisch. ‘They don’t want poets, they want pigeons on a stool,’ zingt Willett, ondersteund door de rollende roffel van drummer Matt Aveiro. Hij beschrijft hoe het Amerikaanse systeem zijn onderdanen misbruikt en van zijn dromen ontdoet: "You can’t be in politics and work in the circus, you have to choose just one/You hold the nail, I’ll swing the hammer, that’s how things get done." De onmacht die in deze zinnen doorklinkt, heeft meer van de materiaal op Loyalty To Loyalty in zijn greep. Het bewijst welk een zeggingskracht muziek kan hebben, en dat in een tijd waarin verpakking vaak belangrijker wordt gevonden dan inhoud. Alleen daarom al moeten we deze band koesteren.
Conclusie: Loyalty To Loyalty is een schijnbaar moeilijke plaat, die met elke luisterbeurt beter en daarmee gemakkelijker wordt. Het predikaat ‘eigentijds meesterwerk’ waardig. Ga deze mannen zien op 10 november in Paradiso. Live zijn ze nog beter…
Mercury Rev - Snowflake MidnightVolgend jaar viert Mercury Rev haar 25-jarige bestaan. In die periode is er...
Face Tomorrow - In the Dark Buiten is het koud, het wordt steeds langer donker, de blaadjes vallen van de...