RECENSIE: Travis - Ode to J. Smith

Travis – Ode To J. Smith
recensie cijfer 2008-10-01 Heeft Travis haast? Een jaar na The Boy With No Name (lees hier de recensie) is daar alweer Ode To J. Smith, een rockend conceptalbum dat teruggrijpt op de rauwe energie van debuut Good Feeling uit 1997. We horen een band die zijn zelfvertrouwen heeft hervonden en gebrand is op een geslaagde doorstart.

De werkwijze van de Schotse band is aanzienlijk anders dan voorheen. Geen autobiografische epistels uit de pen van zanger/gitarist Fran Healy, maar een meer Dylaneske verhaaltrant: verzonnen karakters, verschillende identiteiten en sprekende details. Het album is, zoals de titel zegt, een ode aan J. Smith, die al in het tweede nummer sterft. De overige songs vertellen het verhaal van zijn leven, vanuit verschillende perspectieven. ‘Friends’ is bijvoorbeeld vanuit het perspectief van Smith’s vrouw geschreven. Healy bewijst zich wederom als een begenadigd tekstschrijver en beweegt zich vrijelijk door het conceptuele kader dat de band zich voor dit album heeft opgelegd.

De band liet zich in de studio bijstaan door producer Emery Dobyns, die met zeer uiteenlopende artiesten als Joni Mitchell, Battles, Suzanne Vega en P. Diddy werkte. Hij heeft de energie die tijdens het opnameproces moet zijn vrijgekomen, goed op band weten te vangen. Travis klinkt daadwerkelijk als herboren en heeft veel originele ideeën in de plaat verwerkt. In ‘J. Smith’ horen we bijvoorbeeld het Crouch End Festival Chorus uit Londen luid een Latijnse tekst zingen, ‘Something Anything’ zit vol gewaagde riffs en breaks en in ‘Last Words’ is de roffel van de drummer, die met zijn drumstokken een houten ondergrond bewerkt, duidelijk naar voren gemixt. Deze muzikale opgewektheid, toch een handelsmerk van Travis, contrasteert sterk met de somberheid van de teksten. Een schijnbaar slecht huwelijk, dat bij beluistering toch echte liefde blijkt te zijn.

Met Ode To J. Smith markeert Travis niet alleen een nieuwe start, maar bevestigt het ook zijn reputatie van Grote Britse Band. Hopelijk weet Oasis, een andere Grote, hetzelfde te presteren met het op 6 oktober te verschijnen Dig Out Your Soul.
Recensent:Tom Springveld Artiest:Travis Label:V2 Records
Roots Manuva – Slime & Reason

Roots Manuva - Slime & ReasonVanuit zijn kamertje in Londen brouwde Rodney Smith, alias Roots Manuva ,...

Recensie TV on the Radio – Dear Science

Tv on the Radio - Dear Science Als je de berichtgeving moet geloven is TV on the Radio het nieuwe...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT