2008-10-14
Het uit Nieuw Zeeland afkomstige The Datsuns heeft zes jaar na het legendarische debuut The Datsuns zichzelf nog niet echt weten te overtreffen op de cd. Alleen op cd, want live gezien is de band van locale live band toch één van de toppers binnen het circuit geworden. Meer live-band dan The Datsuns kun je eigenlijk niet zijn. Als ook maar iets van de energie die op de podia gegenereerd wordt vertaald kan worden naar de muziek van de cd hebben The Datsuns succes. Op de vierde cd van de band, Headstunts een anagram van The Datsuns, lukt het de band bovenmatig goed om energieke nummers en variatie in een nieuwe jas te kleden. Naast de oude 60s/70s rock en roll komen veel meer popelementen terug in de huidige muziek van de band. Ook heeft de rechtoe-rechtaan-rock soms plaatsgemaakt voor wat diepere, meer psychedelische stukken. Zo had het nummer ‘Eye of the Needle’ niet alleen zo in de jaren ’60 door The Doors opgenomen kunnen worden, maar horen we hier ook iets heel nieuws vergeleken met de voorgaande cd’s. De cd trapt ijzersterk, ouderwets af, met scheurnummer ‘Human Error’. Het hoge stemmetje van Dolf de Borst, ondersteunt door de scheurende gitaar van Phil Buscke wordt tegenwoordig ondersteunt door nieuwe drummer Ben Cole. Ook hij slaat zijn drummer aan gort. ‘Hey! Paranoid People!’ gaat moeiteloos door waar het vorige nummer startte en heeft een sterk meezingrefrein. ‘Your Bones’ stampt als nooit te voren. ‘Ready, set, go!’ is het eerste nummer op de cd waar we echt horen welke weg The Datsuns ingeslagen zijn. Nog steeds zijn het de stoere jongens van weleer, maar nu toch met een wat groter repetoire dan alleen de eenvoudige akkoordjes. Bijna zou je denken dat de oude band verdwenen is, gelukkig herinnert ‘Yeah,Yeah, just another mistake’ weer meer dan ooit aan de energieke beukers op het podium. Vanaf dat nummer gaat het in tegenstelling tot sommige cd’s alleen nog maar meer bergopwaarts. Van ‘So Long’ ga je spontaan meezingen en spring je door je kamer, ‘Pity Pity Please’ smijt je in een onophoudende achtbaan. En voordat je het weet is het alweer afgelopen en moet je de cd opnieuw aanzetten.
Wat deze cd meer heeft dan haar voorgangers is het ontbreken van echte missers. Vielen we vorige cd’s soms nog een beetje in slaap met het gebrek aan de podiumkunsten van de band, gaat het deze cd toch een stuk beter af dankzij grote(re) variatie en een nimmer stoppende energie die de cd direct naast het debuut The Datsuns plaatst. Een comeback of een voortzetting, wat het ook mag wezen: The Datsuns denderen naar de top.
Ice Cube - Raw Footage Ice Cube is een van de groten als het om hiphop gaat en wordt gezien als...
Hot Club de Paris - Live at Dead Lake Hot Club de Paris is een powertrio uit Engeland, waar je óf heel blij en...