De nummers op Waar werden veelal onderweg geschreven, meestal in de trein tussen Amsterdam en Brussel. Veel van de teksten handelen dan ook over vertrekken of thuiskomen, soms op melancholische toon, soms vol vuur en levenslust. Het eerste hoogtepunt op het album is een bewerking van Lou Reeds ‘Caroline Says II’. De Leeuw is er in geslaagd het nummer (‘Karolien Zegt’ op z’n Nederlands) overtuigend te vertalen, met behoud van beeldspraak en zeggingskracht. Die kwaliteit is niet veel tekstvertalers gegund. ‘Het Leven Is Nog Nooit Zo Mooi Geweest’, een loflied op het vrije leven, is zonder meer het meest opgewekte nummer op het album. De zwierig gecomponeerde arrangementen hebben daar alles mee te maken. Het zeurderige ‘Dieper’ is een van de mindere goden, net als het voorspelbare ‘Wat Telt Is De Liefde’, dat op elke willekeurige nederpopplaat had kunnen staan. ‘Hart In De Keel’, waarin De Leeuw de tekst voordraagt in plaats van zingt, is de beklemmende afsluiter, die qua sfeer duidelijk afwijkt van de rest van het materiaal op Waar.
Jan Hautekiet en Rick de Leeuw zijn controleurs, zoveel is na beluistering van Waar wel duidelijk. Geen wonder dat de liedjes, passend in een lange traditie van Nederlandse melanchopop, typische theatercomposities zijn, het best te verhapstukken met rood pluche onder de billen. Waar heb je als muzikant immers meer controle dan in het theater, waar de mensen keurig blijven zitten tijdens het concert? Of er een nieuwe theatertournee komt is nog onzeker. Op basis van het materiaal op Waar zou je zeggen dat niets een dergelijke tournee in de weg staat.
Slakah the Beatchild - Soul Movement Vol 1Mijn eerste vraag bij het ontvangen van de cd Soul movement vol. 1 van...
Cecile - Bad Gyal Na Goody in 2007, een samenwerking met Sean Paul en een horde aan verworven...