Het is niet bijzonder origineel wat Black Bandit doet, men speelt graag leentjebuur bij allerlei bands. ‘Hoochie Mama Dress’ is een midtempo popsong met catchy refreintje, waar een band als The Kooks patent op heeft. De rode draad is redelijke standaard rockmuziek, die nogal vluchtig is en niet altijd veel te bieden heeft. Weinig diepgang en vooral ook weinig verrassing. De uitvoering is niet eens slecht, maar men kan Black Bandit nergens betrappen op eigen, originele ideeën.
‘Seasons Fade Away’ is bijna ordinair jatwerk. ‘Snow (Hey Oh)’ van de Red Hot Chili Peppers lijkt hier model voor te hebben gestaan. En zo laat Black Bandit iets te nadrukkelijk blijken welke bands hen allemaal beïnvloed hebben en vergeet men ondertussen een eigen geluid te creëren en dat is vooral heel jammer. Want als luisteraar hoor je dat de heren van Black Bandit het vak van muzikant verstaan, alleen ontbreekt het (nog) aan echt goede en originele songs.
Toch is Reckless Roll zeker geen slechte plaat geworden, simpelweg omdat er met hoorbaar enthousiasme gemusiceerd wordt en de heren van Black Bandit ook zeker geen slechte muzikanten zijn. Zeker het spel op de fretloze bas is dynamisch en geeft het geluid van Black Bandit een fijne groove mee. ‘Shimmery Lane’ is daar een mooi voorbeeld van, een redelijk standaard bluesrocknummer, maar het basspel zorgt voor de extra dimensie in dit nummer. En zo staat Reckless Rol weliswaar vol met bas- en gitaarriffs, maar is het soms een beetje te veel van het goede en lijkt het wel of al die riffs moeten verhullen dat de songs op zichzelf niet veel om het lijf hebben.
Rise Against - Appeal to ReasonDe echte punk albums van Rise Against liggen ver achter ons. Nadat ze...
Anderson - It Runs in the Family Het uit Amsterdam afkomstige Anderson (Bas van Nieses en Jeroen van der...