Nee, The Aliens zijn net kinderen, vrijgelaten in een hal vol opnameapparatuur en muziekinstrumentjes die allemaal op ieder track gebruikt moeten worden. Zelfs het label ‘Pet Rock Records’’ weet niet meer waar ze het moeten zoeken: “LSD gedoopte electronica” is hun manier van omschrijven. Deze Britse band debuteerde met Astronomy for Dogs een jaartje geleden en kreeg toen de meest uiteenlopende kritiek over zich heen. De ene liep er mee weg en noemde The Aliens “de beste hallucinatie in jaren”, anderen vonden het te gekunsteld, overdone en te weinig gestructureerd.
Bij het opstarten van de cd zijn ergens ver weg de invloeden van Beta Band, voorloper van The Aliens nog te horen. Elders komt The Aliens veel dichter bij de oude Pink Floyd. Bijvoorbeeld op ‘Theremin’ dat, afgezien van de toegevoegde zeegeluiden, zo op een eind 60s LP van Floyd had kunnen staan. Na het eerste nummer ‘Bobby’s Song’ wordt de cd in ieder geval interessanter en ietsje coherenter dan het eerste nummer doet vermoeden. Alhoewel, de titeltrack van het album lijkt nog wel het meest ver weg te zijn dan van allemaal. Als soort spacetour door de ruimte, met veel aanhoudende tonen en dreigende elementen vlieg je enkele minuten door het luchtruim om uiteindelijk in een soort elektronica-zwart gat te belanden. Het nummer dat direct hier op aansluit doet dan weer meer denken aan de zwaardere psychedelische perioden van een band over zijn hoogtepunt.
Ja, The Aliens lukt het goed om je te vervreemden. Of dit nou de cd is om op te zetten onder alle omstandigheden valt te bezien. Als je graag in de psychedelische stemming wil komen, is dit daarentegen een uitkomst.
Liam Finn - I'll be LightningJa, Liam Finn is de zoon van Neill Finn. En ja, ook Liam gaat voor het...
Her Space Holiday - Xoxo Panda and the new kid Revival Her Space Holiday maakt vooral maffe muziek. Ergens heeft de muziek iets...