Hoewel Tales of the Crown zeker geen origineel album is, is het ook geen slecht album. De nummers zijn goed op elkaar afgestemd. Het grootste deel steekt goed in elkaar en is prettig om naar te luisteren. Zo is daar het geheel instrumentale nummer 'Emotional Echoes', wat meteen laat horen waar Herr Pell bekend om staat. Uitmuntend gitaarspel, overspoeld met emoties. Wat een heerlijk nummer om op weg te dromen. Daar tegenover staat weer een nummer als 'Buried Alive'. Een snel nummer dat staat als een huis. Voeg daar het catchy nummer 'Riding on an Arrow' aan toe en je hebt de hoogtepunten van deze schijf weer gehad. Zo is het titelnummer ronduit saai te noemen. Als het 3 minuten korter was geweest wat het misschien minder slaapverwekkend geweest.
Door de naam en het gitaarspel zou je af en toe vergeten dat Axel Rudi Pell ook de naam van de band is. De Amerikaanse zanger Johnny Gioeli heeft een eerste klas stem, waarmee hij zowel de solo als de achtergrond vocals doet. En drummer Mike Terrana heeft ook een vermelding verdiend. De drums zijn prima, niet te overheersend, want dat wil je niet bij een band als deze.
Helaas is en blijft het een weinig interessant album met cliché titels en hele voorspelbare nummers. Dus beste Axel Rudi en kompanen, ga volgende keer eens wat dieper in op de ingezette veranderingen. Een verrassende plaat betekent niet meteen dat je een hele andere weg in hoeft te slaan.
It Bites - The Tall ShipsDe laatste jaren lijkt het af en toe wel of er meer bands weer bij elkaar...
Girlschool - Legacy Bij het Britse Girlschool heeft het altijd meer om de vorm dan om de inhoud...