Het duurt even voor James de smaak te pakken krijgt. Opener ‘You Always Do’ is wellicht nog iets teveel ouderwetse folk, waar liefhebbers van de zogeheten folktronica nou nét niet op zitten te wachten. Alsof de zanger deze gedachte tot zich krijgt, klinken instant feelgood nummers als ‘Left Handed Girl’ en ‘This Sweet Love’ uit de speakers. Er klinkt een sound die het best met een act als The Postal Service te vergelijken is, aangescherpt met een wat hardere bas.
De vrolijkheid gaat door met ‘No Surprise’, waarna het album een beetje inzakt. Er volgen wat monotone fillers die beter weggelaten konden worden. De dubby beat van ‘She Said In Jest’ probeert het tweede deel van de cd nog te reden, helaas komt dit te laat. Turning Down Water For Air begint sterker dan het eindigt en moet het vooral van de eerste zeven tracks hebben. Ondanks het zwakke einde is de plaat toch een genot voor het oor en James mag trots zijn op de opvolger van The Vanilla Disc.
James Yuill schijnt vooral voor zijn live performances bekend te staan. De Brit komt tijdens het 11-jarig bestaan van Noodlanding! naar Paradiso!
The Dears - MissilesToen The Dears in 2004 debuteerde met het nog altijd fantastische No...
Ane Brun - Sketches Scandinavische vrouwen… puur genieten! En dan heb ik het natuurlijk niet over...