Geholpen door de plaatjes op de hoes, zie je Minco al zitten, eind 19e eeuw. De tijden zijn moeilijk. Lange dagen hard werkend op het land, en zondag naar de kerk. Op de veranda voor zijn huis,’s avonds na weer een dag hard werken. Zijn vrouw zit binnen verstelwerk te doen, de kinderen zijn naar bed, hij zit in de schommelstoel. Gitaar op schoot benen over elkaar geslagen, hond liggend bij zijn voeten. Kijkend naar de sterren speelt hij zomaar wat voor zich uit, denkend aan het harde maar eerlijke leven dat hij lijdt. Geïnspireerd rollen de teksten zo uit zijn mond. Minco weet zelf ook wel dat zijn stem niet de beste stem is die iemand ooit heeft gehoord, maar dat maakt niet uit. Sterker nog, het geeft de droevige klanken uit zijn gitaar alleen maar extra treurigheid mee. Bovendien, heeft Will Oldham ook niet een vrij beperkte zangtechniek? En net als Oldham weet ook Minco het gevoel dat hij uit wil drukken in zijn liedjes te leggen. En dan is het veelal treurigheid en intensiteit wat de klok slaat, zoals het illustratief getitelde openingsnummer ‘Way out of hell’.
Daar tegenover staat dat er ook nummers als het prachtige (en instrumentale) ‘Life af Zimmermans’ tussen staan, of het ietwat meer opgewekte ‘See me through’. In dat laatste nummer komt het nachtegaaltje van labelgenoten Brown Feather Sparrow en This Beautifull Mess ook nog even meezingen en -spelen, zoals ze dat op meer nummers doet. Het toch al niet misselijke debuut van deze singer-songwriter krijgt er nog meer glans van, zoals de kleur van roest ook zo mooi kan zijn als er wat over geschuurd wordt.
Boris (NL) - Rely on MeWat doet Boris zijn debuutalbum tussen de cd-recensies, zul je misschien...
Evergreen Terrace - Writers Block Een tussendoortje voor de fans, maar dan ook echt alleen voor de fans - een...