2008-12-21
“One of the UK’s hottest singers”, staat er te lezen in de begeleidende bio van Alice Russell. Op een of andere manier word ik dan altijd gelijk extra kritisch. En dus ga ik stiekem ook kritischer dan normaal gesproken luisteren naar een album. In het geval van dit nieuwe album van Alice Russell is het trouwens vrij lastig om echte kritiek te hebben, want aan dit album klopt simpelweg bijna alles. Maar daar wringt nou ook juist de schoen, want echt iets eigens heeft het album niet.Direct bij opener ‘Turn and run’ hoor je al dat het met de zangkwaliteiten van de Britse wel goed zit. En verbaas je je over het feit dat de dame in kwestie blank is. Want wat een soulvolle strot heeft deze dame! En die weet ze ook optimaal te benutten voor de funky tracks op het album. Zo funkt ze met iedereen de vloer aan in ‘Got the hunger?’, en is ‘Two steps’ lekker authentiek soulvol. En zo staan er nog veel meer geslaagde tracks op het album.
Pot of gold is daarmee absoluut een prima album. Maar, zoals eerder al gezegd, mist het album een eigen smoel. Waar een Joss Stone het gebrek aan originaliteit weet te compenseren met sterk songmateriaal, een stuk persoonlijkheid en/of sterke bijdragen van derden, blijft Alice Russell toch hangen als een middenmoter. Hierdoor verwordt Pot of gold tot een soort achtergrond muziek als je niet oppast, en dat heeft Alice Russell vast niet voor ogen gehad. Maar, nogmaals, het album bevat absoluut een paar prima tracks.
King Crimson - EleKtriK King Crimson gaat al een hele tijd mee. De band wordt in 1969 opgericht...
Xystus - A Rock Opera Het gothic genre is niet aan mij besteed, maar als er nood aan de man is kan...