2008-12-05
Nederhop is ooit door de Osdorp Posse bedacht en groot gemaakt. Na twee decennia hard werken hebben de heren besloten dat je moet stoppen voor je een slechte parodie van jezelf wordt. Om hun afscheid te vieren hebben ze nog eenmaal een dubbel-cd uitgebracht met zowel oud als nieuw werk. De cd’s zijn opgedeeld in twee decennia. De cd die het eerste decennium beslaat, bevat de voor mij bekende, oude nummers. De heren hebben zich er echter niet zo simpel vanaf gemaakt. De oude nummers zijn niet alleen opnieuw opgenomen, maar er is compleet nieuwe muziek gemaakt om de sfeer van het nummer nog beter uit de verf te laten komen. Jazz, rock ’n roll, ska en metal, alle stijlen waar de heren zich in de loop van de tijd tegenaan geschurkt hebben komen aan bod. Dat is soms wel even wennen, die nieuwe muziek. Het brakke geluid hoort voor mij toch een beetje bij de oudste OP nummers. Bij enkele van mijn favorieten kan ik zelfs nog de ruis en grijs gedraaide stukken van het cassettebandje nog dromen. Daarnaast staan van het eerste decennium helaas niet al mijn favorieten op deze cd, maar het is ook onbegonnen werk om uit een repertoire van een stuk of tien cd’s een dusdanige selectie te maken dat iedereen tevreden is.
De cd die het tweede decennium omvat begint met nieuw werk. Prima werk, al klinken de beats wel als het betere jatwerk. Goed gejat, dat dan weer wel, uitermate goed gejat zelfs, maar het is wel weer de Osdorp Posse die daar gebleven is waar ik ooit afgehaakt ben. Verongelijkt, wereldverbeterend en toch weer de stem van Def P, die voor mij gewoon niet de beste rapper van het land is. De rest van de schijf staat vol met recenter werk van de albums Nederlandse Hardcore Hip-Hop-Helden, Tegenstrijd en Kernramp. Nummers waar ik nog nooit naar geluisterd had en die toch achteraf wel de moeite van het luisteren waard bleken.
Eindoordeel: Def P is gewoonweg niet de beste rapper van Nederland, maar is wel een bevlogen man, briljante tekstschrijver en bedreven kunstenaar en blijft daarom gewoon een held. Wat de rest van de OP tegenwoordig nog aan deze man toevoegt is me een raadsel, en wellicht de reden dat ze er mee stoppen. Na jaren compleet genegeerd te zijn door de commercie zou het erg mooi zijn als deze cd nu eens massaal gekocht wordt om diezelfde commercie een hak te zetten. Dus ik zou zeggen: Maak deze cd een hit en gun Def P en consorten hun laatste wapenfeit! Ze hebben er hard genoeg voor gestreden en als ze de hit hebben hoeven ze niet meer zo verongelijkt door het leven, valt er ineens ook niets meer over te schrijven en dat zou een perfecte afronding vormen van het bestaan van de legendarische band Osdorp Posse.
Mocht je toch niet de behoefte voelen om de cd te kopen, ga dan zeker de tour zien, die belooft namelijk zonder meer legendarisch te worden.
Eerdere recensies van Osdorp Posse:
21-05-2008: The World Might Suck... (met Laberinto);
03-20-2007: Pascal Rascal (Def P solo).
Efdemin - Carry On, Pretend we're not in the RoomWie wel eens minimal heeft geluisterd en hier geen liefhebber van is, heeft...
Various - Filles Fragiles #2 Journalist Guuz Hoogaerts breekt met Filles Fragiles #2 wederom een lans...