2008-12-23
Wat kan het toch heerlijk zijn om ouwe bekenden terug te horen. Devian is de nieuwe band van oud Marduk leden Emil, die het slagwerk voor zijn rekening neemt, en Erik Hagsted, beter bekend als Legion.Maar daar houdt de vergelijking met Marduk dan ook wel mee op. Met Devian zijn de heren duidelijk een heel andere weg ingeslagen. Het is gewoon onmogelijk om de nieuwe sound in kort te omschrijven. Hoewel de strot van Legion meteen aan black metal doet denken, zijn de thrash en death metal invloeden toch overheersend en kan er zelfs een heuse heavy metal scream vanaf!
In iets meer dan een jaar heeft Devian een nieuw album weten te maken. Dat is of heel goed nieuws, dan hebben ze gewoon heel veel inspiratie. Of het is slecht nieuws, dan is het geld gewoon op. Ik kan hier alvast verklappen dat het om goed nieuws gaat. Het album gaat verder waar het debuut album, The Ninewinged Serpent, ons achterliet. Op alle vlakken is dit werk toch net een paar stappen verder dan zijn voorganger. Er wordt goed gebruik gemaakt van keyboards, cleane vocals en een diepere melodische death metal groove.
Het album grijpt je meteen met het uptempo nummer Mask of Virtue. En dit is slechts een voorbode van wat er nog te wachten staat. Nog 9 beukende nummers volgen. Allemaal volgepakt met invloeden van verschillende metal stijlen. En hoewel het misschien amper vernieuwend is, is het daarentegen perfect geproduceerd. Maar dat kan je dan ook wel overlaten aan Peter Tägtgren, bekend als frontman van de bands Hypocrisy en Pain, maar ook een zeer verdienstelijk producer.
De afwisseling in stijlen en tempo’s is een aangename verrassing, tegenover brute, catchy nummers als ‘Mask of Virtue’ en ‘The Unspoken’, staan midtempo monsters als ‘ I'm the Pariah’, ‘Awaiting Doom’ en ‘Saintbleeder’. Titelnummer ‘God to the Illfated’ is een waar thrash metal meesterwerkje met vlijmscherpe riffs. En het geheel wordt afgesloten met het grootse ‘When the Vultures Left’, waar toch duidelijk de eerder genoemde heavy metal scream direct in het begin te horen is.
Hoewel dit album niet de prijs voor “Beste album van het jaar 2008” in de wacht gaat slepen is het zeker een aanradertje. De perfect uitgebalanceerde mengelmoes van stijlen, in combinatie met de ervaring van de mannen achter deze band maakt het tot een prima geheel wat absoluut het luisteren waard is.
Cruel Hand - Prying EyesHet begon als een zij- project van de hardcore band Outbreak. Maar al snel na...
Efdemin - Carry On, Pretend we're not in the Room Wie wel eens minimal heeft geluisterd en hier geen liefhebber van is, heeft...