Als je de cd in handen hebt valt allereerst de artwork op. Wederom levert Top Notch een zeer fraai staaltje werk af. Dit zijn cd’s die je in je kast wil hebben! Een matzwarte hoes, met in glans foto’s van de drie heren die mooi verhoogd op de hoes liggen. Meest fraaie detail is de matzwarte achterkant van de cd. Toch is het uiteindelijk de muziek die het moet maken en die moet verkopen. Groot opvallend onderdeel van deze muziek is de beatkeuze. Nikes levert uitermate puik werk af en mag zich bij tijd en wijlen op zijn minst meten met een ontketende Delic. Aparte beats, die duister en onvoorspelbaar zijn vormen de basis van Zo Moeilijk. Het is simpelweg harde boom-bap en niet teveel poespas, dit is zoals hiphop ooit bedoeld is. Beste nummers zijn wellicht de anthem 'Nijmeegse Modo' en het aanstekelijke nummer 'De Reunie'.
Het enige minpuntje van de cd is de vreemde skit, waarom moeten dit soort dingen toch zo vaak terecht komen op cd’s? Maargoed op een verkeerd gekozen skit kun je een cd niet affakkelen. Over Fakkelen gesproken, de heren van de fakkelteit geven ook nog acte de presence op deze cd. Opvallend is, dat dit nummer ondanks de bijdrage van Sticks en Rico niet het beste nummer van de cd is. Dat houdt dus in dat de mannen van Opgezwolle niet hun beste nummer aangeleverd hebben of dat ze voorbij gestreefd zijn door de mannen van Zo Moeilijk. Zoals altijd zal de waarheid wel in het midden liggen.
Wat mij betreft is het album een aanrader. Sommige mensen zullen wellicht aan de Nijmeegse tongval moeten wennen, maar de beats van Nikes trekken je wel over die drempel heen. Hierdoor is de cd een groeibriljant die misschien niet meteen aanslaat, maar pas later zijn impact heeft. Hij komt pas na enkele luistersessies goed tot zijn recht en gaat hierdoor niet snel vervelen.
Le Peuple de l'Herbe - LiveLiveband bij uitstek Le Peuple de l’Herbe heeft haar live-tour rond het...
J Tillman - Vacilando Territory Blues J Tillman staat voor Joshua Tillman, een uit Vashon Island (Seattle)...