RECENSIE: King Crimson - Happy with what you have to be Happy with / Level Five

King Crimson – Level Five
recensie cijfer 2008-12-21 Onlangs verscheen er een reïssue van King Crimson’s live-album EleKtriK en nu is het de beurt aan de EP’s Level Five en Happy With What You Have To Be Happy With. Tenminste, officieel zijn het EP’s, maar Level Five is met ruim 45 minuten eigenlijk gewoon een album en ook Happy With What You Have To Be Happy With klokt ruim boven een half uur.

Level Five bevat live-opnamen die in 2001 werden gemaakt in de Verenigde Staten en Mexico tijdens de tournee bij het album The ConstruKction Of Light. De EP verscheen in 2001 en was alleen verkrijgbaar bij concerten. Verder waren er alleen in Japan verschillende “special editions” te koop via de website van King Crimson. Door deze beperkte beschikbaarheid werd Level Five een veelgezochte plaat, die nu dus voor het eerst via de normale kanalen beschikbaar is.

De opnames op Level Five klinken behoorlijk clean en er is weinig tot geen publiek te horen. Je hoort dus eigenlijk niet dat het live-opnamen zijn. Ook speltechnisch klinken de nummers alsof ze in een studio zijn opgenomen. De EP bevat vijf behoorlijk lange, voornamelijk instrumentale stukken plus een de hidden track getiteld ‘ProjeKct 12th And X’. Opvallend is de aanwezigheid van twee tracks die afkomstig zijn van het pas in 2003 verschenen album ‘The Power To Believe’. Het beste nummer op Level Five is ‘The ConstruKction Of Light’ waarin na een klein half uur de eerste vocalen van de EP voorbijkomen. Deze geven het nummer gelijk de smoel die bij de instrumentale tracks nog weleens ontbreekt. De andere nummers zijn ook wel in orde, al kabbelt het precies tien minuten durende ‘Virtous Circle’ wel erg rustig voort.

In tegenstelling tot Level Five bevat het oorspronkelijk in 2002 verschenen Happy With What You Have To Be Happy With veel korte songs en fragmenten. Zo begint de EP met een kort stukje vervormde stem waarna de titeltrack, één van de echte songs, losbarst. Dit goede nummer zou ook op The Power To Believe komen te staan. Die vervormde stem komt verderop op de EP ook nog verschillende keren voorbij, soms met muziek eronder en soms niet. Hiernaast bevat Happy With What You Have To Be Happy With de korte nummers ‘Eyes Wide Open’ en ‘Potato Pie’, beide zijn zeer de moeite waard. Hetzelfde geldt voor het zeer sterke ‘Larks’ Tongues In Aspic’. Deze lange track laat horen hoe progrock zou moeten klinken, virtuoos maar geen onnodig gepiel. Hierna volgt nog éénmaal de vervormde stem met daarna nog een volkomen overbodige hidden track. Je hoort de band jammen en ouwehoeren in de studio, maar het is allemaal zo flauw dat het werkelijk niets toevoegt. Verder is Happy With What You Have To Be Happy With echter een leuke EP.


Eerdere recensies van King Crimson:
- 15-12-2008: EleKtriK.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:King Crimson Label:Ada Global
Engel – Engelland

Engel (NL) - EngellandRechtstreeks uit Hoorn is rapper Engel al wat jaartjes druk in de weer met...

Lightwires – Last Night Electric

Lightwires - Last Night Electric Het Utrechtse Lightwires bestaat nog niet zo lang. Toch hebben ze in korte...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT