2008-12-16
Sugar Mountain – Live At Canterbury House 1968 is Volume 00 van de Performance Series die naast de reguliere Neil Young Archives verschijnen. Klinkt ingewikkeld, maar dat is het niet. Het zit zo: sinds de jaren tachtig worden de Neil Young Archives voorbereid. De bedoeling is om Youngs muzikale carrière overzichtelijk te maken, inclusief b-kantjes, rarities en niet eerder uitgebracht materiaal. Sugar Mountain is een van de liveoptredens in de Performance Series. De 22-jarige Neil Young heeft dan net Buffalo Springfield verlaten en staat aan de vooravond van een lange solocarrière. Op Sugar Mountain klinkt Young bij tijden wat onbeholpen en het geklets tussendoor is wat teveel van het goede, maar dat maakt de historische waarde er niet minder om.Het album werd voorafgegaan door Live At The Fillmore East (Volume 02) en Live At Massey Hall 1971 (Volume 03). Deze Volume 00 markeert een belangrijk scharnierpunt in Youngs carrière. Buffalo Springfield is twee maanden daarvoor uit elkaar gegaan en twee maanden later zou Youngs titelloze debuut verschijnen. Het materiaal is logischerwijs een combinatie van Buffalo Springfield- en solomateriaal. De dan nog onbekende Young brengt zijn liedjes met overtuiging en praat tussen de nummers over van alles en nog wat. Die monologen zijn niet altijd even interessant, maar storen doen ze evenmin. Van de liedjes zijn het beeldende ‘The Last Trip To Tulsa’ en de niet eerder uitgebrachte titeltrack ‘Sugar Mountain’ het meest in het oog springend. De akoestische versie van ‘Birds’ – later een pianoballad – is in al zijn breekbaarheid wonderschoon.
Sugar Mountain – Live At Canterbury House 1968 bevat naast een cd ook nog een dvd. Op dit schijfje staan de dezelfde nummers als op de cd, maar van hogere opnamekwaliteit. De dvd bevat enkel audio, geen beeld. De toegevoegde waarde ontgaat me enigszins. Het maakt Sugar Mountain er gelukkig niet minder bijzonder om: het optreden in Canterbury Hall is alleen om zijn historische waarde en intieme setting al de moeite van het beluisteren waard.
Eerdere recensies van Neil Young:
- 31-03-2007: Live At Massey Hall 1971 (Volume 03);
- 16-08-2006: Living with War.
Dog Called Phenix - Someone's Gonna Love MeNederlandse producties zijn allang niet meer wat ze geweest zijn en dan wel...
Assunta Mano - Say it... De van oorsprong Italiaanse maar in België woonachtige Assunta Mano begon...