2009-01-23
Neil Young, eigenaar van het label Vapor, haalde met Megapuss een vreemde binnen. Devendra Banhart is de man achter Megapuss. De singer-songwriter met een voorliefde voor de hippietijd, zocht bijval bij Greg Rogove van Priestbirds en maakte deze zigeunerachtige 70s plaat met veel trillende stemmetjes, vage geluidjes en hoge zangstemmen. Alleen al de voorkant laat zien dat dit niet een doorsnee bandje is. Twee naakte mannen (de eerdergenoemde bandleden) proberen met zwaarden elkaars penis af te hakken. Surfing is ook bij beluistering niet geschikt voor alle luisteraars. Normale songstructuren worden regelmatig afgewisseld met hele verhalen over onduidelijke onderwerpen. Zo gaat ‘Duck People Duck Man’ eigenlijk over helemaal niks en herhaalt de zin “You could be like that” zich in den treuren op verschillende manieren ingezongen. Aan het eind horen we nog even een panfluitbandje het nummer uitblazen.
‘Lavender Blimp’, een ander aanstekelijk nummer op de cd, wordt ondersteund door handgeklap en hippiegeluidjes. Nog maffer is ‘Mister Meat’, met een duidelijk stampende maat en een lo-fi geluid waar je soms Beck toch even terugherkent. ‘Hamman’ begint met duister pianospel en gaat over in een typisch 60s gitaarnummer in lijn van bijvoorbeeld The Kinks.
Devendra Banhart slaat met Surfing de spijker op de kop van hippiegezinden. Voor mensen die hippie vaag vinden en niet zo goed kunnen tegen teksten over vage onderwerpen is deze cd niet geschikt. Wel geeft Megapuss duidelijk weer dat het New Weird America muziekgenre niet alleen door bliepjes en maffe geluidjes raar gemaakt kan worden, maar ook de gezongen teksten wel degelijk wat uit kunnen maken.
Lekker raar is het wel.
Throw the Fight - In Pursuit of TomorrowIn elke school zijn er wel een paar - noem ze fashion, noem ze raar, noem ze...
Sharon Robinson - Everybody Knows... Sharon Robinson is vooral bekend van haar werk met Leonard Cohen. Zo...