Live My Life opent met een drietal aanstekelijke popnummers. ‘Bubblin’’, ‘Everything About You’ en single ‘If You Wanna Roll With Me’, voortgestuwd door een stampend vierkwartsritme, bewijzen direct dat Boris uptempo op z’n sterkst is. ‘Stupid Again’, weliswaar midtempo, is een grappige nummer vol halfslachtig zelfbeklag, dat door het gefluit en de subtiele blazerssectie heel zomers klinkt. Na de sterke start komt de klad er ‘n beetje in met titeltrack ‘Live My Life’ - té Michael-Jackson-ten-tijde-van-Invincible-achtig, die digitale handclaps zijn zó 2001! – en ‘One World’ – Boris probeert geloofwaardige reggae te maken, waar hij niet in slaagt. ‘Loosen Up’ is dan weer Boris op z’n best (stomend en funkend) en ook de bluesy ballad ‘I’m Sorry’ is, vooral door de knarsende Hammond B3 en het buitengewone gitaarspel, goed te verhapstukken. Vanaf dan is ’t een aflopende zaak. ‘Leave It Alone’ klinkt zoals Feyenoord op ‘t moment speelt: middelmatig en fantasieloos. De daarop volgende ‘Intimate Section’, bestaande uit ‘The Ohhhh Song’, ‘I Want You To Know’ en ‘Do You Love Me’ heeft niet veel om het lijf en doet terugverlangen naar het vuurwerk van de eerste drie nummers.
Boris laat op Live My Life horen dat het funkjasje hem nog altijd het beste past. Dus, hup, laat die emo-ballads varen en maak in het vervolg alleen nog maar dansvloerkrakers! Houd het tempo hoog, laat de blazers de longen uit hun lijf blazen en durf te experimenteren. ‘Intimate Section’? Heel lief bedoeld, maar dat had écht niet gehoeven. De toegevoegde waarde van de bonustrack, een akoestische versie van ‘One World’, ontgaat me ook. Geef ons toch een Boris die stuitert en spettert, niet een die pruttelt!
Swing Out Sister - Beautiful Mess / Live In TokyoSchaam je niet als je niet weet wie Swing Out Sister is. Deze popgroep brak...
Poison My Blood - Monuments België is misschien minder in voetbal dan Nederland, maar onder het kopje...