2009-02-15
Therapy? uit Noord-Ierland bestaat dit jaar twintig jaar. Het nieuwe album Crooked Timber is het twaalfde studioalbum van het productieve drietal rond zanger/gitarist Andrew Cairns. De muziek van de heren is de verbindende factor tussen punk en metal en geeft vaak een wat unheimisch gevoel door de grimmige sfeer die de muziek doorgaans uitstraalt. Misschien dat het met de afkomst te maken heeft, want de dagen doorbrengen in Noord-Ierland is niet altijd een reden om juichend door het leven te rennen. Een leven dat door Cairns, in de vaak wat sombere teksten, vurig bezongen wordt. De band had met de albums Troublegum en Infernal Love in de jaren negentig wat commercieel succes maar drukte dat met de latere albums, die minder toegankelijk waren, de kop in.Op Crooked Timber hinkt Therapy, zoals zo vaak, op twee gedachten; het maken van mooie liedjes en het produceren van heftige woede-uitbarstingen. Soms pakt dat heel mooi uit zoals in ‘Exiles’ waarin de band een pikzwart thema van Killing Joke lijkt te omarmen. In onderhoudende songs als ‘Clowns Galore’ en ‘Enjoy The Struggle’ tapt Therapy uit het zware vaatje terwijl de titeltrack een ingehouden lied is, waarin Cairne klaaglijk en bijna hopeloos klinkt. Net als je begint te denken dat Therapy? Een klassieker in elkaar heeft gedraaid gaat het toch nog mis. Op de tweede helft van het album staan een paar overbodige nummers. Zo is ‘I Told You I Was Ill’ een stuurloos post-grunge nummer en is het tien minuten durende ‘Magic Mountain’ een instrumentaal riedeltje waar niet door te komen valt. ‘Somnabulist’ en afsluiter ‘Bad Excuse For Daylight’ zijn nog wel redelijk te pruimen maar ‘Blacken The page’ is een herhalingsoefening waarin Therapy? teruggrijpt op oude tijden zonder echt te overtuigen.
Crooked Timber blijkt als volledig album te lang, maar haalt dankzij de eerst vijf songs, die van grote klasse zijn, nog wel een voldoende. Hierdoor blijft vooral een licht teleurgesteld gevoel hangen terwijl een wereldplaat in de lucht hing. Wellicht was een minialbum een beter idee geweest. Zo blijft Therapy? toch weer spraakmakend en onvoorspelbaar. Waarschijnlijk is het ze daar ook om te doen.
Death Letters - The Death LettersHoewel hun naam klinkt als een van de vele bandjes die afkomstig zijn uit...
Lamb Of God - Wrath Het is bij Lamb of God vanaf riff één duidelijk dat Metallica de grote...