RECENSIE: Beirut - March of the Zapotec / Realpeople: Holland)

Beirut – March Of The Zapotec / Realpeople: Holland
recensie cijfer 2009-03-26 Vol verwachting was uw recensent in afwachting van de nieuwe Beirut. Na het vorige album, The Flying Club Cub en het album daarvoor Gulag Orkestar waren de verwachtingen hooggespannen. Wereldse invloeden verwerkte de jonge Zach Condon in sterke popliedjes en dat leverde buitengewoon beluisteringwaardige albums op. Niet alledaags instrumentarium, gecombineerd met niet alledaagse ritmes, waarbij het toch echte liedjes bleven. March Of The Zapotec / Realpeople: Holland is zijn nieuwste wapenfeit en is een dubbel EP. De eerste zes nummers vormen March Of The Zapotec en de volgende vijf nummers gaan door het leven als Realpeople: Holland. En om maar meteen tot de kern te komen, het resultaat is Beirut onwaardig.

Laten we beginnen met March Of The Zapotec. Dit zijn zes nummers met bijna alleen maar blaasinstrumenten en wat sporadische zang. Deze EP is vooral geïnspireerd op een trip naar Mexico waar Beirut muziek maakte met The Jimenez Band. Allemaal leuk en aardig, maar dit keer slaat Beirut de plank toch wat mis. Het getoeter is inspiratieloos, lijkt nergens heen te gaan en van een echt liedje is bijna nooit sprake. En dat is nu juist wat Beirut zo sterk deed op zijn voorgaande werk. Wereldse elementen integreren in de muziek en het dan toch nog echte songs te laten zijn. Dat lukt op March Of The Zapotec maar zelden.

En dan is er nog, Realpeople: Holland, deze tweede EP telt een vijftal elektronische tracks en sluit af met een instrumentale dancetrack, ‘No Dice’, die bijna lachwekkend slecht is en goed zou passen als soundtrack bij een foute Japanse computergame, voor kinderen vanaf 6 jaar. De overige vier nummers op deze EP zijn ook niet de moeite. De zeurderige zang in combinatie met de computergestuurde klanken werkt simpelweg niet. ‘The Concubine’ is nog redelijk genietbaar, maar ook niet meer dan redelijk.

Deze dubbel EP lijkt op een alles een tussendoortje, met wat materiaal dat Beirut nog had liggen en is geenszins een waardige opvolger van zijn vorige twee succesvolle albums. Hopelijk komt er snel een volledig nieuw album van Beirut, waarmee hij weer terugkeert naar de Wereldse pop van zijn eerste twee albums.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Beirut Label:Pompeii Records
Dälek – Gutter Tactics

Dälek - Gütter Tactics Dälek is met recht de grondlegger van de experimentele hiphop te noemen....

Morrissey – Years Of Refusal

Morrissey - Years of Refusal Morrissey is niets minder dan een levende legende met een inmiddels...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT