Direct bij openingssong ‘The Strangers’ is al duidelijk dat Clark er totaal geen moeite mee heeft gehad om de verwachtingen waar te maken. ‘The Strangers’ staat bij mij nu al te boek als een van de meest verslavende openingssongs van dit jaar. Schijnbaar achteloos leidt Clark je door haar wondere wereld. Onder een pulserende beat schept ze een volkomen eigen sound met vervreemdende geluiden en eigenzinnige maar oh zo melodieuze zanglijnen. En net als je denkt dat je de song door hebt, schudt ze je robuust wakker met een heftige gitaarpartij vol distortion waarop dEUS altijd het attent leek te hebben. Annie Clark is er ondanks de druk dus bepaald niet minder eigenzinnig op geworden.
En zo slingert het album je heen en weer tussen eigenzinnige licht elektronische pop, een compacte song met de gitaar als basis (het sterke ‘Actor Out Of Work’), een slepende wals (‘The Party’) en meer experimenteel werk (‘Black Rainbow’, het zwaar vervormende ‘Marrow’). Maar altijd weer weet Clark enorm te integreren en blijft zij boeien. En dat is dan ook een grote verdienste van deze unieke artieste.
Voorheen maakte Clark deel uit van The Polyphonic Spree, en van de tourband van Sufjan Stevens. Ze heeft er absoluut goed aan gedaan om zelf in de spotlight te treden. Liefhebbers van haar debuut kunnen dit album in ieder geval blind aanschaffen. En een ieder die deze dame nog niet kent en in is voor eigenzinnige pop is dit verplicht luistervoer. Eén waarschuwing: kan bijzonder verslavend werken!
Tim Exile - Listening Tree Tim Exile is een Brit, die is uitgeweken naar Berlijn. Daar maakt hij onder...
Hayseed Dixie - The Very Best of... The Golden Shower of Hits! Coverband is lang een ondergewaardeerd begrip gebleven in de wereld van de...