2009-04-20
De band uit Austin, Texas maakt nu al 15 jaar gitaarmuren en bakken energie die over je uitgestort worden alsof het einde van de wereld in zicht is. Sinds een jaar of vijf, het album Source Tags & Codes om precies te zijn, is de band pas echt groots doorgebroken als grote undergroundband en sindsdien ging het eigenlijk tot 2007 heel gelijkmatig op een hoog niveau. In dat jaar verlieten ze Interscope en gingen zonder label verder. The Century of Self is het eerste volwaardige album sindsdien. Het eerste wat je je kan afvragen bij zo’n labelswitch is de verandering die het met zich meebrengt. Zelf geeft de band al aan dat het live-opnemen nu verkozen wordt boven overdubs. In de muziek komt dit terug in wat meer vrijere muziek, minder gepolijst voor Interscope en nog specifieker wat meer Ierse invloeden, meegekomen in het kielzog van zanger Keely Conrad. Hoogtepunt ‘Isis Unveiled’ kent een Keltische ondertoon, onder het epische strijdgeluid van het nummer. Andere ‘vernieuwing’ is de stap terug naar de punktijd, die bijvoorbeeld ‘Far Pavillion’ met zich meebrengt. ‘Luna Park’, laat zien dat je met alleen een piano ook al een heel eind komt.
Naast vernieuwing en bevrijding, brengt dit album ook zaken die we al kenden van de band. Vocalen die als het ware tegen de synthesizers en gitaren aangeplakt zijn. Een mooi voorbeeld hiervan is ‘Halycon Days’. Ook herkenbaar is de kakafonie die de band weer te weeg weet te brengen bij het opstarten van de cd. Als equivalent van de muziekinstrumenten die sneuvelen bij concerten lijkt alles al te sneuvelen aan het begin van de cd. Een ander, tamelijk tegenvallend punt, is het uitblijven van echt vernieuwende songstructuur. De hard-zacht-hard opbouw die in de Interscope tijd nog wel eens aangevallen werd door de band, is op dit album eigenlijk schering en inslag. Als ik dan toch bezig ben minpunten aan het aanwijzen, zijn de over-theatrale nummers ‘Insatiable one’ respectievelijk ‘two’ wel de minst raakgeslagen nummers.
Concluderend mag wel gesteld worden dat we weer een goed album van …And You Will Know Us mogen optellen bij de stapel succesverhalen van weleer. Ook zonder label een epische Apocalyps. Wel kan het album niet op alle fronten de hoogtijdagen evenaren. Gelukkig kent het verfrissende oeuvre van de band al zoveel hoogtepunten dat ieder hoogtepunt op The Century of Self mooi meegenomen is.
The Mission - The Final ChapterDe dvd The Final Chapter is het laatste wat we van de Engelse gothic rock...
Pain Of Salvation - Ending Themes - On the two Deaths of Pain of Salvation De Zweedse progmetal band Pain Of Salvation zet ons altijd aan het denken....