Want ‘A taste of life’ rammelt aan alle kanten. En dan niet op een charmante manier, helaas. Zo is het gebrek aan instrumentbeheersing een van de eerste dingen die opvalt aan openingsnummer ‘Drowning’. Waar een spannende opbouw bedoeld lijkt, klinkt echter een irriterend gitaargepriegel, waarna er niet veel later de –welhaast verplichte- ontlading volgt. De dynamiek in het nummer is voorspelbaar en beloopt paden die al door miljoenen andere bands zijn betreden. Bands, die ook platen als Live, Pearl Jam en Red Hot Chilli Peppers in het cd-rekje hebben staan.
‘Unpayable’ is al iets beter beluisterbaar. De gitaarlijnen zijn gestroomlijnder en dragen het nummer beter. De zang van zangeres Aimée is echter af en toe behoorlijk dreinerig, wanneer ze uithaalt. Ze forceert haar stem teveel, wat deze niet ten goede komt. Dat doet ze beter in ‘Dark December’. Hier zingt ze zachter en rustiger, zonder al te veel uithalen. De rustige begeleiding met meer ruimte voor percussie zorgt voor een Oosters aandoenende sfeer. In combinatie met de akoestische gitaar zorgt het voor het beste nummer op deze EP.
Dit neemt niet weg dat de band nog een beetje te nat achter de oren is. Het is leuk om een EP te kunnen verkopen, maar het is nog leuker om een EP te hebben die mensen vaker op zetten. ‘Self esteem is hard to find’ heet het in ‘Dark December’. Hopelijk vat Paralyzed deze kritiek niet al te persoonlijk op, en gaat het gewoon terug dat oefenhok in en daarnaast veel live spelen.
Quad - Here To Start AgainDe tijd om een grote bandfoto als cover te gebruiken is duidelijk afgelopen....
Reel - Resurrect Best raar dat deze band uit onze hoofdstad niet zo bekend is bij het grote...