2009-05-24
Church of Misery is een uit Tokio afkomstige doom-rockband: Muziek die de stonerrock van Black Sabbath combineert met (nog meer) psychedelica. Ze staan bekend om het geven van seriemoordenaar-namen aan hun tracks en hebben naast hun Japanse voorkomen eigenlijk meer gemeen met een doorsnee Amerikaanse biker-band dan de Amerikaanse biker-bands zelf. Houses of the Unholy is het vierde en meest samenhangende album van de band. Geen eindeloze gitaarriffs die uitmonden in helemaal niks, maar relatief korte nummers en een wat beter werkbare snelheid. Wat direct opvalt bij het opzetten van de cd is het ouderwetse geluid van Church of Misery. Vette akkoorden en loopjes (herkenbaar van Black Sabbath) worden afgewisseld met lange hippie-achtige gitaarjams en schreeuwvocalen. Wel dient er direct een opmerking geplaatst worden dat deze muziek zwaar op de maag ligt. Als een wals gaat de bass door je speakers, alsof het niks is wordt de gitaar verkracht. Zanger Nigishi schreeuwt en grunt alsof hij pakjes per dag rookt. Het oeuvre van Black Sabbath en Kyuss wordt netjes overgedaan op nummers zoals ‘The Gray Man’. Een onheilspellend, langzaam begin, werkt toe naar een beuknummer met gitaaruithalen en een tot in den treure herhaalt refreintje. Herhaalde refreintjes zijn wel vaker vervelend bij deze band. Na één keer beluisteren van de cd heb je alle riffjes de hele dag in je hoofd. Gelukkig beperken de leden van deze band zich tot het maken van een relatief laag aantal nummers per plaat, wat het nog enigszins behapbaar houdt.
Deze cd is een must voor stoner/doomrockers, maar zeker niet het allervernieuwendste in dit genre. Church of Misery krijgt het voor elkaar om je te binden aan de stereoset met hun belachelijk harde muziek. Leuk voor een metal-café of concert, geen muziek om op zondagmiddag naar te luisteren.
Meat Puppets - Sewn TogetherDe eerste kennismaking met de Meat Puppets , de band rondom de Kirkwood...
32 Ohm - Leidenschaft De Limburgse band 32 OHM heeft lef. Dit is misschien een rare openingszin...