2009-05-28
Quramitry is een vijfmansformatie uit de omgeving van Sittard die muzikaal diepgeworteld zitten in met name de Amerikaanse rootsmuziek. Van folk tot country en weer terug en in de tussentijd nog hier en daar nog een zweem tex-mex en wat blues. Cofeecups and Fairytales is hun tweede album. En wederom slaagt Quramitry erin een volledig authentiek klinkend album af te leveren, dat gevarieerd is, toegankelijk en simpelweg goede liedjes bevat. Cofeecups an Fairytales is bij vlagen wat minder onstuimig dan het debuut en de Ierse folkinvloeden zijn meer naar de achtergrond verdwenen en de Amerikaanse folk en (alt.)country lijken meer dan eens voor veel inspiratie te hebben gezorgd.Quramitry is een band rondom singer/songwriter Mark Courage (Quram), die wordt aangevuld met een viertal muzikanten op bas, percussie, viool en accordeon. Dat levert typische folknummers op, zoals ‘Circus Girl’. Een nummer als ‘Otis’ wijkt enigszins af en is een soort van akoestisch rock ’n roll nummer, ‘Lay Down’ is een mooi opgebouwd nummer met een excellerende viool en een grootste finale met frivole samenzang, het prijsnummer van Cofeecups And Fairytales. ‘Rose And Stone’ is een melancholisch nummer met ook een hoofdrol voor de vrouwelijke vocalen en het samenspel tussen viool en accordeon komt in dit nummer prima uit de verf. ‘Pretty Drunk’ is een vreemde eend in de bijt, met zijn wat onwennig klinkende rap. ‘The Prophecy’ is dan weer zo Amerikaans als maar zijn kan en de vrouwelijke zang doet denken aan een Amerikaanse grootheid als Emmylou Harris.
Afsluiter ‘The Whiskey Song’ doet dan weer denken aan Gillian Welch, terwijl opener ‘The Journey’, een soort folkgospel, niet zou hebben misstaan op Springsteen’s Seeger Sessions album. En zo laat Quramitry horen zijn klassiekers te kennen en wordt het americana genre zorgvuldig verkend. De zang van Mark Courage is daarbij geloofwaardig evenals zijn songwriter kwaliteiten.
Om als band uit de Nederlandse klei (of Limburgse löss beter gezegd) geloofwaardig Amerikaans te klinken is een prestatie op zich en zeker niet iedereen gegeven. De combinatie van goede zang, prima liedjes en Quramitry maakt sympathieke folk, die soms vrolijk en dan weer melancholisch kan zijn. Er wordt daarbij prima gemusiceerd en het album is gevarieerd genoeg om te blijven boeien. Een aanrader dus!
Eerdere recensies van Quramitry:
- 07-11-2007: Burt's Day Off.
Mobb Deep - The Infamous... The Safe is CrackedHet was in de late jaren ’80 dat producer Havoc en rapper Prodigy met elkaar...
This is a Standoff - Be Disappointed Een hoop liefhebbers van het punkrockgenre werden diep teleurgesteld toen de...