Pretentieloze poppunk is prima muziek om een zinloze zondagmiddag mee door te komen. Voor de zinvolle zondagmiddagen zijn er veel meer en vooral ook veel betere bands en genres om eens echt goed voor te gaan zitten. Desalniettemin geef ik de plaat een draai in de hoop dat Atta mijn dag goed kan maken, het weer is niks en ik kan wel een opkikker gebruiken.
De plaat opent met ‘The! (great new song of power and succes)’. Leuke titel, maar overtuigend is het niet. Met name de (tweestemmige) zang verveelt al na dertig seconden. Het klinkt gewoon niet lekker en eentonig. Muzikaal gezien zit het verder prima in elkaar.Vrolijke gitaarriffjes en lekker uptempo. Ook het nummer ‘Sunshine’ kan nog niet overtuigen. Het zit gewoon niet echt goed in elkaar en de zang is wederom ruk.
Pas bij het derde nummer lijkt de band ingespeeld. ‘Get me there’ is poppunk zoals het bedoeld is. Dit is echter het hoogtepunt, want het volgende nummer is Panties en dat is bedroevend slecht. Zowel qua tekst, als de uitvoering in zijn geheel. Helaas is het vervolg van de plaat niet veel beter.
Dat de teksten inhoudsloos zijn is prima en muzikaal gezien hoeft het niet hoogstaand te zijn, het moet echter wel lekker klinken en Atta klinkt dat simpelweg gewoon niet.
Men Without Pants - Naturally Men Without Pants is een samenwerking tussen de drummer van Jon Spencer...
The Sin Committee - Confess Sja. Albums, EP’s en demo’s die in eigen beheer worden uitgebracht wekken...